Sendikacılar sancılı

Türkiye Tekstil Örme ve Giyim Sanayi İşçileri Sendikası (TEKSİF), örgütlenme çalışmalarına hız verdiğini açıkladı.. Bu amaçla, Ege Bölgesi’ndeki TEKSİF şubelerinin başkanları, TEKSİF Denizli Şubesi’nde geçtiğimiz gün bir araya geldi. TEKSİF Uşak Şube Başkanı’nın mazereti sebebiyle katılamadığı toplantıda, örgütlenmeyi hızlandırmak için yapılacak çalışmalar ele alındı. Ege Bölgesi’nde, İzmir, Aydın, Uşak ve Denizli’de şubesi bulunan TEKSİF’te örgütlenme çalışmalarına nasıl bir yön vereceklerine dair görüş alışverişinde bulunan sendikanın şube başkanları, sendikal örgütlenmedeki “acı” diye nitelendirdiği tabloyu ortaya koydu.

TEKSİF Denizli Şubesi Başkanı Recep Oktay, işverenlerin birlik ve beraberlik içerisinde hareket etmesi nedeniyle, fabrikalarda örgütlenemediklerini söyledi. Oktay, “Şubemizin, 2005 yılında 1600 üyesi vardı. Üye sayımız 2006 yılında 1000’e düştü. Denizli’de bugün 75 bin çalışan var ve bunun 45 bini tekstilde çalışıyor. İşçiler de artık sendikaya üye olmaktan korkuyor. Çünkü, sendikal faaliyetlerde bulunmaları nedeniyle işten atılan işçiler, başka fabrikalarda işe alınmıyor. 3 sene içerisinde, 500 işçi, sendikal faaliyetlerden dolayı işten atıldı. İşçinin çok, istihdamın az ve işçilerin bilinçsiz olması da sendikal örgütlenmeyi olumsuz etkiliyor. 338 tekstil fabrikasının bulunduğu Denizli’de, sadece 5 fabrikada örgütleniyoruz. Bu çok acı bir tablo” dedi.

TEKSİF İzmir Şubesi Başkanı Faruk Aksoy da 58 bin tekstil çalışanının bulunduğu İzmir’de üye sayılarının 1100 olduğunu söyledi. Aksoy, “İzmir’de TEKSİF’in 3 tane şubesi vardı ancak bunların 3’ü kapandı” dedi. 20 bin civarında tekstil çalışanının bulunduğu Aydın’da ise TEKSİF’in üye sayısı 1500. TEKSİF Aydın Şubesi Başkanı Mustafa Öztamer, örgütlenme çalışmalarının sürdüğünü söyledi.

TEKSİF’te vizyon değişikliği

TEKSİF Denizli Şubesi Başkanı Recep Oktay, sendikacılığa bakışın da değiştiğini söyledi. Oktay, “Ege Bölgesi’ndeki şube başkanları ile örgütlenme çalışmalarını hızlandırmak için fikir alışverişinde bulunmak amacıyla bir araya geldik. Artık sendikacılık ta değişti. 80’lerdeki sendikacılık yok. Şimdi, önce üretim ve kalite daha sonra ücret diyoruz. Önceden, sendikalar sadece ücret konusu üzerinde duruyorlardı, artık işçi-işveren ilişkisine bakış değişti. 80 öncesi sendikacılığı, daha aktif daha pozitif bir şekilde yaymak istiyoruz. Bu gün sendikacılık eskisi gibi değil. Keskin uçlar törpülendi. Sendika, işveren, işçi birlikte çalışmak zorunda. Ancak, dengesiz bir gelir dağılımı var. Sendikalı işyerleri yüksek ücret veriyor, sendikasız işyerleri düşük ücret veriyor. İşverenler de sendikadan kaçıyor. Sendikalar işverenleri, denetliyor, işverenler mesai ücretlerini zamanında vermek zorunda kalıyor. Biz, işverene de hak veriyoruz. Devletin, enerji, teşvik, SSK primi gibi konulara çözüm getirmesi gerekiyor. Afyon’daki bir tekstilci, Denizli’deki bir tekstilciden 189 milyon lira daha az paraya çalıştırmaya başlıyor işçiyi. İşveren de haklı ama sendikasız işyeri, işçinin sırtından geçiniyor. Bunu da göz ardı edemeyiz” dedi.