REKLAMI GEÇ

EYLÜL’DEN ÇIKILIR MI HİÇ!

18 Eylül 2018 Salı

Eylül başını şöyle bir uzattı mı kapıdan, karpuz kabuğu karaya vurur.
Gözlerim zümrüdü unutur, kehribara vurulur.
Göçmen kuşlar havalanır yüreğimden, gönlüm ıslak ıslak burulur.

İntihar mevsimi Eylül, serinkanlıdır. Görür de kendini astığı daldan toprağa düşen solgun yaprakları, kılı kıpırdamaz.
Kimsenin umurunda değildir zaten kuruyan cansız bedenleri. Bir çöpçüler, bir çöpçüler kaldırır onların cenazelerini. Salâlarını kuşlar okur saba makamında en içlisinden, rüzgâr kıldırır namazlarını esip insanları rükûa vardırırken.

Yer, gök benzi soluk bir hüzne batmış, güneşin boyu kısalmış, günün bereketi kaçmış.
Van Gogh’un fırçasından kurtulmuş sarılar, ağaçlara, dağlara, otlara saklanmış.
Belli belirsiz bir huzur, hüznün içinden aralanmış.
Yazın sıcak telaşından mı yorulup uzaklaşmış da huzur, Eylül’ün arasına konuşlanmış bilmiyorum.
Sadece yüzümde ılık ılık hissediyorum.
Gece sırtıma dokununca, lacivert lacivert ürperiyorum.
Akşamı sırtına geçirmiş bir kırlangıç veda ediyor balkonumda çay içerken ben, geçmişi ceplerine doldurup esenle uğurluyorum.
Havada asılı kalmış gül kokusu
Eski evimin maziyi yırtan görüntüsü
İçimin durulmuş çalkantısı
Zihnimin kalabalık gürültüsü
Yarının meraklı dürtüsü
Hepsini dolduruyorum ceplerine kırlangıcın ceketinin!

Canım Eylül’den çıkmak istemiyor bir türlü. Annem “çık artık dişlerin takırdıyor” diye bağırıyor, çıkmıyorum.
Eylül, istediğim hayat gibi;
Sakin, telaşsız
Yumuşak
Serin
Yakmıyor, üşütmüyor
Renkler gözümü okşuyor, acıtmıyor
Tenha
Olgun ama yaşlı değil
Kendinden emin,
Ne yaz gibi şımarık
Ne kış gibi gudubet
Belki biraz gurbet
O da kavuşmanın hazzıyla kaplı…

Eylül’den çıkmak istemiyor canım…

HAZAN

Dilimde denizin tuzu
Tenimde güneşin izi…
Dalgaların müşfik sesi,
Kulağımda ninni kaldı….

Güneşin benzi soldu
Yapraklar dermansız…
Yollar ıssız,
Ağaçlar kuşsuz kaldı..

Şarkılar hüzzam
Bulutlar ağlamaklı
Geceler galip
Gün bir nefeslik
Tam şiir havası

Sen de yoksun
Bungun gönlüm,
Gözlerim yağmur toplamakta
Havada senin kokun
İçime yağıyorsun

Yer gök hazân sarısı,
Sensizliğe atfen.
Sarı hazâna yakışır
Hazân, hüzzâma…
Hüzzam hüzne karışır,
Aklıma sen….

Not: Yazılar ile ilgili hukuki sorumluluk yazarların kendilerine aittir

Yorum Yaz

Aşağıdaki gerekli alanlara bilgilerinizi girmelisiniz. e-posta adresiniz yayınlanmayacaktır.

 karakter kaldı