BİTİŞ…

Hiçbir zaman bitmez…

Ölüde biten şeyler, ölümle anlamlandırılan kalışlarda hüküm sürer…

Her an yeniden başlayan ve görünmese de biter sandığımız akış farklı formlarda devam eder…

Her şey ama her şey sessizce yaşamını sürdürerek ilerler, ölür ve bu ölümden farklı yaşam formları meydana gelir…

Bitmez efendim…

Bitiş dediğimiz şey kendi aklımızın sınırlarında kavranabilir bir anlam da değil…

Bizler sadece sanırız…

Zannetmeyle şekil alan bir yaşam değildir ama içinde soluklandığımız bu evren…

Her şeyin bir yasası vardır…

Ve her şey görünmeyen, duyulmayan, bilinmeyen ama bu yasanın doğal halkasıyla zincirlenmiş bir akışın sınırları içerisinde gerçekleşir…

Senin bilgisizliğin bu yasanın işleyişine engel olamaz…

Senin bilgiyle, görgüyle, sevgiyle, yaşamcıl duygularla donanmamış saçma sapan aklın…

Senin aşağılık komplekslerin…

Haberin DevamıReklam

Senin çıldırmış fikirlerin…

Senin kendini beğenmiş şarlatanlığın…

Senin sen’in…

Senin…
…
Bitiyor dediğiniz şey bitmez efendim…

Bıçkın delikanlıların ve kirli sakallı kravatlıların ülkesinde…

İnsanlık bir şantiye yerinde şekil alan ucube fikirlerin biçimiyle formatlanamaz…

Çimentoların, kireçlerin, demirlerin ve plastik boyaların katmanlarıyla kaplanamaz…

Görgü, vicdan ve gelenek denen kavramlardan oğlunu bıçaklayarak öldüren bir çağa atlayan Türkiye’nin zavallı ülkesinde…

Bitmekle bitmez acı…

Bitmekle bitmez biçim aldığınız bu korkunç yüzünüzün kibirli kasılmaları…

Ve sizin korkunç yüzlerinize bakarak çekilmez bu güneşin sıcağı, rüzgârın uğultusu, yağmurun kokusu, toprağın ağrısı…

Ve hiçbir şey bitmeyecek ve hiçbir şeyin bitmeyecek olması ne kadar iyi efendim…