Avşar Beyleri Türküsüne esin olan savaş

Karaağaç Baba Türbesi, Acıpayam’ın Kumavşarı Mahallesi içinde, Ortaokul Mevkii’nde, cadde üzerindedir. Acıpayam İlçesi’ne adını veren (Garbikaraağaç) Karaağaç Baba, Avşar Oymağı’na mensup olup, zamanında Germiyanoğulları ile birçok defalar savaşmış, Avşar Oymağı’nın buraya konan ilk uç beyidir. Acıpayam Ovası’ndaki köylerin oluşması ve Türkleşmesine sağlamıştır. Ölümü 1327 tarihi olarak rivayet edilmektedir

Hamitoğulları, Germiyanoğulları’na çeyiz olarak Acıpayam dolaylarındaki ‘Yeşil Sahra’ denilen Eşeler Bölgesi’ni vermişlerdir. Bu bölgeyi kontrol altına almak isteyen Gemiyanoğulları, 5– 6 bin atlı ile Yeşil Sahra’ya doğru yola çıkmışlardır. Hamitoğulları da kuvvetlerini Yeşil Sahra’nın güneyine yığmışlardır. Horasan’dan çıkıp kendilerine uygun yurt araya araya buralara kadar gelen Karaağaç Bey’in komutasındaki Avşar Aşireti de aynı yere gelmiştir. Karaağaç Bey, Acıpayam Ovası’nı görünce “Tamamdır, sonunda aradığımız vatanı bulduk” diye söylenmiştir.

Karaağaç Bey, aşiretin büyük bilgesi Albaba’ya akıl danışmış. Albaba; “Bana kalırsa; biz bu iki gurup arasında kavgaya tutuşmayalım. Zaten Horasan’dan kırıla kırıla geldik. 500–600 askerle bu kuvvetlere karşı koyamayız” diye görüş bildirmiştir. Karaağaç Bey, belki de hayatında ilk defa Albaba’yı dinlemeyip çok az bir kuvvet ile Kazıkbeli Mevkii’nde Germiyanoğulları kuvvetlerini yenilgiye uğratmıştır. Haçlı Ordularına yol vermeyen Kazıkbeli, Germiyenoğulları kuvvetlerine de geçit vermemiştir.

Olayı haber alan Hamitoğulları Beyi de “Bu adam bu vatanı haketti” diyerek, Karaağaç Bey’in komutasındaki Avşar kuvvetleri ile savaşmaktan vazgeçmiştir. O günden beri Yeşil Sahra (Acıpayam Ovası), Avşar Beylerinin yurdu olmuştur. Avşar Beyleri Türküsü de bu olaydan esinlenerek, zamanın halk ozanları tarafından söylene gelmiştir.

ADINI DA SEVDİĞİMİN AVŞAR BEYLERİ
Adına da sevdiğimin Avşar Beyleri
Sana da bir vezirlik yakışıp duru
Topla dizginini de sık tut kendini
Karşıda düşmanların bakışıp durur
Gar mı da yağmış şu Avşar’ın düzüne
Sızılar mı girmiş gır atımın dizine
Selam söyleyin şu Avşar’ın kızına
Kendi gülüp bizi ağlatıp durmasın
Çekilen bayrağı sancak mı sandın
Dizilen askeri boncuk mu sandın
Sen Avşar Beyi’ni kancık mı sandın
Dönün de dövüşelim der Avşar Beyleri
Haydin beyler haydin gır atlara binelim
Atlar üstünde de şahanlar gibi dönelim
Hain düşmanlara da yurtlar mı verelim
Yersiz yurtsuz kalmayalım der Avşar Beyleri
Avşar Beyleri de güneylerde güneyler
Karşıya bir kız çıkmış bize el eyler
Bundan sonra da yaşaması güç eyler
Kalkın da gidelim der Avşar Beyleri…
Avşar Bey’i dedikleri bir Yörük azgını
Bizim gibi de var mı acep sıla bezgini
Ya da leşine indiririm kara kuzgunu
Şahan ellerinde gezer kuzgunum var benim
Avşar Bey’i dediğin bir Yörük azgını
Acep bizim gibi var mı sıla tezgini
Toplayıp toplayıp aman salar dizgini
Gelinde vuruşalım der Avşar Beyleri
Ben bir bey idim kendi halimde
Gümüş köstekli saat vardı belimde
Adeliye şehrinde Urum elinde
Ardı tosunlu beylerim de nice oldu