Bir dönemin ‘modası’ şimdilerin ‘nostaljisi’
Cumhuriyet dönemiyle birlikte başlayıp, yıllarca erkek giyiminin önemli bir aksesuarı olan sekiz köşeli kasket artık nostalji oldu. Metin Tanrıöver, Kaleçi’ndeki imalathanesinde halen kasket üretimini sürdürüyor. Metin Usta, Denizli’de son kasket üreticisi…
Büşra Kuru / DENİZLİHABER / 1 Eylül 2014 Pazartesi, 10:14
24 Ağustos 1925’te şapka kanununun çıkmasıyla meşhur olan 8 köşeli kasket, özellikle kırsal kesimde yıllarca erkek giyiminin vazgeçilmez bir parçası oldu. Artık belli bir yaş üzerinin kullandığı kaskete olan talep, giderek azalıyor.
Talebin azalmasıyla birlikte kasket üretimi de azaldı. Metin Tanrıöver, Denizli’nin kalan tek kastek ustası. Artık 8 köşeli kasket de, nostalji olmaya yüz tuttu.
Günümüzde sadece şenlikler ve festivallerde giyilen kasketleri Kaleiçi Çarşısı’ndaki imalathanesinde üretmeye devam eden Metin Tanrıöver, “1977 yılından beri bu işi yapıyorum. İşimi seviyorum. Nasıl bir anne yeni doğmuş çocuğunu kucağına alıp sever mutlu olur, benim buradaki işim de aynen böyle. Her yaptığım şapka beni çok mutlu ediyor” dedi.
FESTİVAL VE ŞENLİKLER İÇİN ÜRETİM OLUYOR
Şapka üretiminin geçmişte canlı bir sermayesi olduğunu belirten Tanrıöver, “Ben her gördüğüm şapka örneğinden şapka yapabiliyorum. Gözlemledikten sonra her türlü şapkayı yaparım. Özel sipariş verenler oluyor. Ama artık 8 köşeli ve düğmeli şapkaları genellikle şenliklerde ve okullarda yapılan gösteriler için istiyorlar. Şu anda yaptığım şapkalar Elmalı’ya gidecek. Şimdi artık nostalji olsun diye giyiliyor. Günlük giyim çok az.Yaz kış festival olduğu için para kazanıyoruz. Denizli’de pek olmasa da Nazilli ve Aydın tarafında hala giyilmeye devam ediyor” dedi.
DENİZLİ’DE SON ATÖLYE
Denizli’de kendisinden başka şapka üreticisinin artık kalmadığını Türkiye’de kasket üreticisinin 10’u geçmeyeceğini belirten Tanrıöver, “ Bizim yaptığımız kalitede bu işi yapan artık kalmadı. Bazı arkadaşlar var. Onlar promosyon şapkaları dikiyorlar. Kaleiçi’nde de başka yok” diye konuştu.
ÇIRAK YETİŞMİYOR
Artık sadece festival ve şenlikler için istense de, tek başına talebi karşılamakta zorlandığını belirten Tanrıöever, mesleği yaşatacak çırak bulamamaktan şikayetçi. Tanrıöver, “Şapka talep eden çok oluyor. Türkiye geneline gönderebiliriz ama tek ben olduğum için yetişemiyorum. Artık çırak da gelmiyor. Yeni yetişen bir nesil de yok. Kendi çocuğum bile gelmiyor. Sabah olsun da işyerime gideyim aşkıyla severek yaptığım için bu işi sürdürüyorum. Bir parça kumaş, şapka haline gelene kadar tam 52 kez elden geçiyor. Sabır ve ustalık istiyor. Sevmeyen kişi bu mesleği yapamaz” dedi.