Hayallerine 15 saniyede veda etti

FETÖ’nün 15 Temmuz darbe girişiminden sonra Türk Silahlı Kuvvetleri’nde örgütlenmek için neler yaptığı, hangi yöntemlere başvurduğu birer birer ortaya çıkıyor. İşkenceye varan baskılara katlananlara derslerde yapılan uygulamalar, bunu da geçenlere sağlıkla ilgili sorunlar yaratıldığı itiraf gibi ifadelerden anlaşılıyor. “FETÖ’NÜN İŞKENCESİNDEN GEÇENLER” yazı dizimizde subaylık hayalleri Ankara’daki Kara Harp Okulu’nda önüne konulan sağlık sorunuyla yok edilen Oğuzhan Şahna, yaşadıklarını şöyle anlattı:

YAŞADIĞIMIZ PROBLEM İNTİBAK KAMPIYLA BAŞLADI
Askeri liseye ne zaman girdiniz?

2007’de yılında askeri liseye, Işıklar’a girdim. Daha sonra karacı ve havacılar ayrıldı ve ben 2008’de Maltepe Askeri Lisesi’ne gittim. Askeri lisede çok büyük sorunlar yaşadığımı söyleyemem. Hem ders olsun hem sosyal faaliyetler olsun çok iyiydim. Dereceli bir öğrenciydim. Asıl problem Harp Okulu intibak kampında başladı.

2011 yılında Kara Harp Okulu intibak kampına katıldım. Yaşananları üst devrelerimizden duyuyorduk, bir tedirginlikle gittik kampa. Gittiğimiz andan itibaren üzerimizde şiddetli bir baskı başladı. Biz bunları dile getirmeye başlayınca “buraya gelmeden çözelim” dediler ve olay askeri liselere indi.

“NOTLARIMIZI SİLİYORLARDI”
Ankara’da Kara Harp Okulu’na gittiniz, yaşadığınız olumsuzluklar nelerdi?

Daha ilk gün askeri liseliler ile sivilden gelenleri ayırdılar. Askeri liselerden gelenleri sevmiyorlardı ve biz buna anlam veremiyorduk. Bize ayrı bir muamele uyguluyorlardı. Bizim içimizde yandaşları olduğunu tahmin ettiklerimize de farklı davranıyorlardı.

Bize kendi isteğimizle ayrılmamız için türlü türlü işkenceler yapıldı. Bu kadar öğrenci atılsa dikkat çekecekti. O nedenle kendi isteğimizle ayrılmaya zorladılar hep. Yerde süründürmeler, susuz bırakmalar, aç bırakmalar, uykusuz bırakmalar uyguladıkları işkencelerdi. Eğıitim zamanı bunları yapıyorlardı.

Akademik bölümde de derslerimizle oynuyorlardı. Sınavlardaki notlarımızı siliyorlardı. Dönem bırakmaya zorluyorlardı. İki dönem üst üste kaldığınızda atılıyordunuz. Burayı da geçenler sağlık muayenesine takılıyordu. Olumsuz rapor verilerek ayrılma sağlanıyordu.

“SAĞLIK SORUNU YARATTILAR”
Sen hangi gerekçeyle ayrılmak zorunda kaldın?

Ben askeri eğitimi atlattım bir şekilde. Dersleri de atlattım ama en son sağlıkta takıldım. “Asker olamaz” raporu verdiler ve 2’den 3’üncü sınıfa geçtiğimde ayrılmak zorunda kaldım. Ayrılan 30-40 kişilik gruptuk.

Ne dediler sana?

Hepimizde aynı sorun, kalp kapakçık yetmezliği…

Var mıydı böyle bir sorunun?

Ben, bunun üzerine özel hastaneye gidip tekrar muayene oldum, bana “bu herkeste var. 5 kişiden 3’ünde görülür ama bu sizin askerliğinize engel değil. Bunu sizin doktorlarınıza defalarca söyledik” dediler.

Okuldan atılmanıza neden olan bu gerekçeyle ilgili şu anda bir sağlık sorunu yaşıyor musunuz?

Hayır, yok öyle bir şey. Hiçbir sorun yaşamıyorum. Ben, voleybol oynadım. Harp Okulu’nda milli voleybolcuydum. Dokuz seneyi sporla dolu dolu geçirmiş biriyim. Ama oradaki doktorlar bana “Sen bir daha koşmayacaksın. Yapacağın spor yürümek olsun. Senden asker olmaz. Biz sana güvenemeyiz” diyerek benim 7 senemi 15 saniyede bitirdiler.

“SEN BİZDEN DEĞİLSİN”
Yıldırmak için size uyguladıkları nelerdi?

Bizim kamplarda 09.00-12.00 arasında eğitim yapılır. Buna normalde herkes katılır. Ama biz ayrı tutulduk. 10-15 kişilik gruplar halinde yat kalk yaptık, süründük, komando dansı yaptık. Bunları yapmak zor değil ama diğerlerine özel muamele yapıp ayrı tutmalarından dolayı zor geliyordu. Onlar dinlenirken biz eğitime devam ediyorduk. Yemeği 1 dakikada yememez lazımdı. Mataramız dolu olurdu ama su içemezdik. Böylece psikolojik ve fiziksel olarak bunaltıyorlar. “Yapamazsın git. Senin burada işin yok. Sen bizden değilsin” gibi ifadeler kullanıyorlardı. Küfürler ediyorlardı.

Tüm bunların sonucunda fiziksel ve psikolojik olarak çöküntüye giriyorsunuz. Ayrılmak isteyenler ailelerinin ödeyeceği tazminattan dolayı vazgeçiyordu. Ancak bir noktadan sonra yüzde 70’imiz ayrıldı.

Ders dönemindeki uygulamaları da şöyleydi: Kendi adamlarına soruları veriyorlardı. Bizim sınavlarımız 40 puan test, 40 puan klasik ve 20 puan kanaat olarak geçerdi. Klasikte tam puan, testte hep sıfır alırdık. Optik okuyucumuzun üzerini silerlerdi. Silmesinler diye tükenmez kalemle işaretlerdik. Bu seferde sınav düzenine aykırı hareket etmekten ceza alırdık. Bu şekilde notlarımız aşağı çekilerek sınıfta bırakılmak istendik. Ben daha sonra sivil yaşamımda gittiğim fakülteyi 4’üncü olarak bitirdim. Orada 4 üzerinde 0.9 kredim, 8 zayıfım vardı. Eğer sağlık nedeniyle ayrılmamış olsaydım o sene sınıfta kalacaktım.

“AİLEMLE BİLE SIKINTI YAŞADIM”
Yaşadıklarınız bugün sizi olumsuz yönde etkiliyor mu?

Sınıktı çekiyorsunuz. Oradan ayrılınca sudan çıkmış balığa dönüyorsunuz. İnsanların sorularına cevap vermekte zorlanıyorsunuz. Sizinle ilgili “Yapamadı, kaçıp geldi. Çamur atıyor” şeklinde düşünüyorlar. Ben ailemle bile sıkıntılar yaşadım. Birkaç ay babamla konuşamadım. Bana soğuk davrandı ailem. “Sen orada bir şey yapmışsındır” mantığıyla yaklaştılar bana.

Üniversiteye yatay geçişle sivil hayata adapte olmaya çalıştım. Psikolojik sıkıntılar çektim. Bugün bile bunu zıkıntılarını yaşıyorum. Bugün iş görüşmesine gittim; bana “askeri çıkışlı olduğun çok belli. Hala hareketlerin, konuşmaların orayı yansıtıyor” dediler.

“ÇAĞIRSINLAR KOŞARAK GİDERİM”
Okulla ilişkin kesildi, ne hissettin o an?

Kararı duyunca şoka girdim, tepki bile veremedim. 3-4 kere sordum “kesin mi, bir yolu yok mu?” diye. İtiraz ettim, o da kabul olmadı. Kendimi kötü hissettim. Verilmiş bir emek var ve sona bu kadar yaklaşmışken ayrılmak zorunda bırakılmak yıkıyor insanı. Aileniz sizi her yerde “subay olacak” diye tanıtırken bir anda sivil olmak… Ben çok kötü etkilendim.

O zaman soralım: O kapı yeniden açılırsa dönmek ister misiniz?

Ben koşa koşa giderim. Şöyle düşünüyorum: Orayı hak eden bizlerdik. Devlet hak etmeyenlerin omuzlarından o rütbeleri alıyor. Şimdi hak edenlere takma zamanı diye düşünüyorum. Benim gibi birçok insanın koşa koşa gideceğini düşünüyorum.