İHBAR EDİYORUM, OĞLUM BİR TERÖRİST(!)

Şeyh Edebali misali, oğlum büyürken bir çok baba gibi öğüt vermeyi (Onun pek işine gelmese de…)ihmal etmedim…
Hep dedim ki…
Bak oğlum!
Ot gibi yaşamamanın tek yolu, (düşünebilme kabiliyeti olan tek varlık olarak…) aklının değerini bilmekten geçer…
Aklının değerini bilen,
Aynı zamanda aklına sahip çıkandır…
Aklına sahip çıkan,
Aklını işletendir…
Aklını işleten,
Aklını başkalarına teslim etmeyendir…
Özgür iradesini kullanandır…
Üretendir…
Kendini ezdirmeyendir…
Sadece kendisi için değil, başkaları için da var olduğunu bilendir…
En önemlisi de, aklının değerini bilen, başkalarına kendini kullandırmayan, onların oyunlarına alet olmayandır…
Falan.. filannn…

Bir baktım ki bizim evlat büyümüş ve üniversite öğrencisi olmuş…
Döndü bana dedi ki…
“Baba yıllardır bana verdiğin öğüdü, üniversiteye başlayana kadar pek anlamamıştım. Ama okulda, beyinlerini, şu veya bu örgüt adına ideolojik olarak kilitleyerek başkalarına emanet eden insanları gördükçe, ne demek istediğini çok iyi anladım…”
Bir taraftan sevindim, diğer taraftan da hafiften sarsıldım,
Benim delikanlı, a politik bir insan olma yolunda mı, diye…
Ama çok geçmeden…
Gezi Parkı eylemleriyle birlikte gördüm ki, karşımda kendini her hangi bir örgüte yamamadan:
Direnmesi bilen,
Dayanışmayı bilen,
Risk üstlenmesini bilen,
Bireysel özgürlüğüne sahip çıkan,
Haksızlığa uğradığında şaha kalkan,
Bir genç duruyordu…
Sözün kısası şu ki…
Ben bir baba olarak eylemlerin göbeğinde ki oğlumu anlamakta kısa bir süre de olsa zorluk çektim ki, Türkiye’yi tek pencereden bakarak yönetmeye çalışanların, hele hele hemencecik terörist ve çapulcu yaftasını yapıştıranların (yaşananları) anlaması hiç de kolay olmayacaktır…
Sadece anlamalarına katkı koymak için şunları söyleyebilirim:
Bu çocuklar…
Özgür iradelerini yaşama yansıtamadıkları an…
Ne baba dinler,
Ne örgüt dinler,
Ne de devlet…

SON SÖZ: Temennim, İnsanı yaratan ve tüm alemleri sınırlayan Allah’ın bile, insanın özgür iradesine karışmadığını bildiklerini sananların, yönettikleri bu güzel ülkeye neler yaptıklarını geç olmadan görmesidir…