MHP’NİN İYİ PARTİ İLE İMTİHANI!

Milliyetçi Hareket Partisi, varoluşu için ateşle imtihan olduğu bir döneme girdi. 1969 yılında Adana’da Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi ile Türk siyasi hayatına başlayan MHP, ne 12 Eylül’de ne de Muhsin Yazıcıoğlu’nun ayrılma sürecinde bu kadar zorlu bir dönem görmemişti. Parti açısından bu zorlu dönem İyi Parti eliyle olacak gibi duruyor.

Milliyetçi Hareket Partisi’nde her şey bir grup delegenin kongrenin toplanmasını istemesiyle başladı aslında. Bu dönemde Koray Aydın, Ümit Özdağ, Sinan Oğan ve Meral Akşener topladıkları imzalar ile kongre çağrısı yaptı. Genel merkezin anti-demokratik şekilde kongreyi toplamaması üzerine Akşener ve ekibi yeni parti için çalışmalarına başladı. Bu dönemde Ümit Özdağ ve Yusuf Halaçoğlu gibi partinin akademik yanını temsil eden milletvekilleri de Akşener’in ekibine dahil olurken, son olarak Koray Aydın da yeni kurulacak ve adını İyi Parti olarak açıklayan partiye katıldı.

Benim Milliyetçi camiada gözlemlediğim durum şudur ki camia tam olarak iki görüşe bölünmüş durumda. Bir tarafta Devlet Bahçeli’ye güven duymaya devam eden, Türk Milliyetçiliği fikir sisteminin vücut bulmuş hali olan partinin ne olursa olsun yaşamasını ve etkisini artırmasını isteyen grup var. Karşılarında ise MHP’de parti içi anti-demokratik gelişmelerden rahatsız olan, MHP’nin AK Parti’ye yakınlaşmasından kaygılanan ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın geçmiş yıllarda özellikle milliyetçi camiaya sert tavrını unutmayarak İyi Parti ile oluşabilecek olası bir iktidarda bu iktidardan hesap sorulması gerektiğine inananlar var.

MHP’nin özellikle eğitimli kesimlerinde İyi Parti’ye geçişin daha fazla olduğu görülüyor. Genel merkezde Yusuf Halaçoğlu, Ümit Özdağ gibi isimler de bu süreci hızlandırıyor aslına bakarsanız. İyi Parti Denizli’de de eğitimli, kendisini iyi geliştirmiş, mücadeleci Yasin Öztürk ile yola çıkarak en azından Denizli için doğru adımı atmış gözüküyor. Ancak sosyal medyada gönürür olmanın, beğenilerin fazla olmasının seçimde herhangi bir hükmü yok. Milliyetçi camiada bir yandan ‘biz ülkücü bir parti değiliz’ diyen İyi Parti’ye oy vermenin geçmiş yıllarda DYP’ye, Anavatan’a oy vermek gibi olacağı dillendirilirken, bir yandan da MHP’nin nasıl toparlanacağı tartışılıyor. Ülkücüler, 1969’da kurulan partilerinin ardından 12 Eylül’den bile beter bir yol ayrımında. Ya lider, teşkilat, doktrin diyerek partilerinin arkasında duracaklar ya da İyi Parti’yle iktidar olunabilir mi, bunun mücadelesini verecekler.

İyi Parti iktidarının kendi iktidarları olmayacağını bilmelerine rağmen, iktidarın değişmesiyle milliyetçi camianın daha fazla söz sahibi olmasını önemsiyorlar. MHP’de kalanlar ise Devlet Bahçeli’nin AK Parti ile kurduğu yakınlığın ardından başta terörle mücadele olmak üzere birçok alanda partilerinin hassasiyetlerinin ön plana alındığı görüşünde. Tek doğrunun olmadığı bu süreçte herkes kendi doğrusunun peşinde koşuyor.

İyi Parti’nin siyaset arenasına çıkmasının ardından CHP seçmeninde de bir kaynama var. Yıllarca CHP’ye ‘çaresizlikten’ oy veren seçmenin İyi Parti’deki ulusalcı, sosyal demokrat kanada destek vereceğini gözlemliyorum. AK Parti seçmeninden İyi Parti’ye geçişin ise özellikle üst üste yapılan zamlar ve ekonomideki olumsuz gidişatın sürmesi halinde olacağını düşünüyorum. Partide yaratılan küskünler de bu süreci hızlandırabilir. Daha seçime çok uzun bir zaman var. Ne diyordu Süleyman Demirel, ‘Siyasette 24 saat çok uzun bir süredir.’

Kalın sağlıcakla…