ACİL SEÇİM

Siyasi partiler; iktidara gelmek, muktedir olmak ve ülkeyi yönetmek gayesiyle kurulurlar.

Bunlardan kimisi halkta karşılık bulur, beğeni toplar, sempati kazanır, oy alır ve hükümet olur.

İktidar olabilmek için kitle partisi olmak gerekirken; bazı ideolojik veya etnik partiler; halkın sadece belli kesimlerine hitap ederek düşük oranlarda oy alır ve marjinal bir parti olarak demokratik hayatta yer alırlar.

Müttefik olarak hareket eden AK Parti ve MHP; bu ittifaklarını seçimleri en erkene almak hususunda da ortaya koydular ve seçim tarihi olarak 24 Haziran’da anlaştılar.

AK Parti yerel seçim tarihi olarak Mart 2019; milletvekili ve Cumhurbaşkanlığı için de hep Kasım 2019’u işaret ederken; MHP’nin teklifi üzerine seçim günü olarak iki ay sonrasının ilan edilmesi bazıları için beklenilmeyen bir sürpriz oldu.

Çıkılan bir seçimden sonra; hemen ertesi gün; bir sonraki seçimin hazırlıkları başlar. Dolayısıyla siyasi partilerden beklenen; her an seçim olacakmış gibi hazırlıklı olmalarıdır. Bunu ancak; seçilme umudunu hiç kaybetmemiş; moral ve motivasyonu yüksek, canlı ve diri bir teşkilata sahip partiler başarabilir.

Mart 2019’da yapılacak yerel seçimlerin Kasım 2019 seçimine projeksiyon tutacağı beklenirken, şimdi, genel seçimler yerel seçimlere yön verecek.

Her ne kadar yerel seçimi etkileyen faktörlerle, genel seçime tesir eden faktörler ayrı olsa da; belediyelerin gösterdikleri performansın; genel seçimleri değişik oranlarda da olsa etkileyeceği yadsınamaz bir gerçek.

Dolayısıyla 24 Haziran’da partilerin alacakları oy oranları Mart 2019’daki yerel seçimlerde aday gösterilecek belediye başkan adaylarının belirlenmesinde belirli ölçülerde kıstas oluşturabilecek.

İki ay; aday adayı olabilmesi için istifa etmesi gereken kamu görevlilerinin ve sivil hayattan olup da tereddüt içinde olanların kararlarını bir an önce vermeleri ve kendilerini partilerinin teşkilatına, tabanına tanıtabilmeleri için çok az bir süre.

Zira kimi partiler ön seçim; kimi partiler de temayül yoklaması, anket ve genel merkez mülakatlarıyla en ideal aday listesini oluşturmaya çalışacaklar.

Bir başka zor durum; kabineye bakan olarak girme ihtimali olanlarla ilgili. Zira milletvekili seçilen bir kişi bakan olarak atandığı takdirde milletvekilliği düşecek. Bu durum karşısında partisinin sandalye sayısında azalma söz konusu…

Bu yüzden; bakan olarak görev verilmesi düşünülen kişilere; milletvekilliğine aday olmaması yönünde bir işaret gelebilir.

Cumhurbaşkanı adaylarının da bazı tercihlerde bulunmaları gerekiyor. Cumhurbaşkanı seçilemediği takdirde milletvekili olma şanslarını kaçırmış olacakları için ince eleyip sık dokumak mecburiyetindeler.

Adaylıklarını koymama durumunda ise kendilerine güvenleri olmadığının düşünülmesine sebep olacaklardır.

CHP’deki 15 milletvekilinin partilerinden istifa ederek İyi Parti’ye geçmeleri geçmişteki “Güneş Motel” olayının anımsanmasına sebep oldu.

5 Haziran 1977’deki seçimlerde 213 milletvekili çıkaran CHP tek başına hükümeti kuracak sayıya erişemeyince hükümeti Adalet Partisi lideri Demirel MHP ve MSP ile birlikte kurmuştu.

Daha sonra yapılan yerel seçimlerde CHP yine önde çıkmış; siyasette dengeler yeniden şekillenmeye başlamıştı.

Adalet Partisi’nden istifa eden milletvekilleriyle Güneş Motel’de görüşmeler yapılmış ve kendilerine yapılan bakanlık teklifi karşılığında gensoru oylamasına destek veren bağımsız milletvekilleri sayesinde; siyasi tarihe “2. Milliyetçi Cephe” hükümeti olarak geçen 41. hükümet düşmüş; yeni kurulan hükümette 10 bağımsız vekil “bakan” olmuştu.

Önümüzdeki günler; mevcut ittifaka karşı geliştirilecek yeni ittifak modellerini ortaya çıkaracak. Siyasette 24 saat bile uzun zaman. Bekleyelim görelim…