ALMAN USULÜ

164 ülkeye bir fiil ihracat yapıyor Denizli.

Herkes üretim şehri dese de tam bir uluslar arası pazarlamacı aslında!..
Ve fakat üretmediğini satmaz!..

O nedenle çok acayiptir Denizlili ihracatçı!..

Dolayısıyla memlekette bir kere bile Diyarbakır’ı görme fırsatı bulamamış ama ABD’nin Virjin Adaları’na mermer satan sanayicisi var.

Eskişehir’e fırsat bulup gitmeyip Azrail’in kol gezdiği Afganistan’a gidip ihracat yapan girişimcisi var.

10 ilde 1000 kişiye sorsan 990’ı bilmez ama Denizlili ihracatçı bilir Andorra’yı!..

Antalyalıya sorsan “şort” der, Denizlili için ekmek kapısıdır Bermuda!.. “Gel gezip gelelim” desen gitmezdi, havlu satmak için aldı soluğu şeytan üçgeninde!..

Daha kral arabaya binmek için, haritada Aruba diye bir ülke bulup ihracat yapanı bile var!..

Ben okuyup yazmaya zorlanıyorum ama daha bu yıl 1 milyon 200 bin dolarlık mal satmakta zorlanmadı Mauritius’a…

Portoriko’ya ürün satan Türkiye’nin 3 kentinden biri.

Belize, Benin, Cibuti, Mayotte ve Togo’ya belki küçük bir ihtimal de olsa ‘ülkedir’ derdim ama biri bana “St. Kitts ve Nevis ve veya St. Lucia ülke mi kilise mi” diye sorsa kiliseye basardım servetimi. Hemşerilerim o ülkelere sattıklarıyla servetine servet katıyordu yıllardır oysa!..

Cayman Adaları, Gabon, Grenada, Honduras şöyle dursun adam Eritre’yi bulmuş 87 bin dolarlık ürün satmış iyi mi?

Millet hayalet adaları diyor bizimkiler ekmek kapısı yaptı Yeni Kalodenya’yı.

Atlantik’in öbür ucunda 30 küçük ada takımından oluşan Grand Turks ve Caicos Adaları’nı bulup ihracat yapıyor civanlarım!..

Çeliği işleyip satıyor, topraktan çimento çıkarıp satıyor, demir satıyor, deri satıyor, elektrik,-elektronik ürün satıyor.

Yemişim ‘Fındık’çı Karadeniz’i der gibi adam, yurtdışına fındık satıyor.

Denizimiz yok ama gemi ve yat sanayi malları satıyor!..

Ispartalılara inat binlerce kilometre öteye halı satıyor,

Hububat satıyor, bakliyat satıyor!..

İnanmayacaksınız ama serinlemek için uzak doğu kliması alırız, Denizlili ihracatçı klima üretip satıyor!..

Kimyevi madde satıyor, meyvenin kurusunu yaşını satıyor, maden satıyor, makine üretiyor, aksamını yapıyor ayrı ayrı satıyor.

Sebze satıyor, mobilya, kağıt ve orman ürünü satıyor…

Mücevher satıyor mücevher!..

Yerli otomobili bilmem ama otomobilde dünya markalarının camlarını üretip satıyor!..

Savunma sanayimizi yerlileştireceğiz diye uğraşıyoruz, elin savunma sanayisi için üretip satıyor Denizli.

Löp et ithalatı tartışıla dursan dört bir yana tütsülenmiş ala balık, süt ve süt ürünleri satıyor.

Süs bitkisi satıyor, zeytin ve zeytinyağı satıyor…

Biz en fazla tekstil ve mermer sanıyoruz oysaki ihracat deyince…

İstanbul’un jet sosyetesi, yurt dışına yüzlerce dolar verip Viktorya Sikrıt bir tek iç çamaşırı almakla övünür, o çamaşırların tümünü üreten Denizlili sevmez ama böbürlenmeyi…

H&M giymek acayip bir hava atma şeklidir ergenler arasında ama Denizlili H&M’in ürünlerini üretiyorum diye artizlik yapmaz mesela sağda solda…

Fabrikasındaki tüm işçilerin ismini ezbere bilip kuzeninin ismini karıştıran sanayici biliyorum.

25 yıldır her sabah aynı fabrikaya, aynı yoldan gidip ama inatla saat 8’de işyerinde olanı mı ararsın, akşam 19.00’dan önce fabrikasından ayrılmayanını mı?

Pazar günü evde darlanıp fabrikaya çalışmaya gideni bile mevcut.

Altında fiyakalı otomobiller, lüks evler ve yazlıklar filanlar sanırsın gösteriş düşkünüdür ama tam tersi pek çoğu hiç sevmez gösterişi; aksine tevazu sahibidir, utangaçtır, laftan korkar Denizlili ihracatçı…

Servetinin onda birini kazansan kendine şoför tutarsın ama o hala kendi kullanır arabasını örneğin.

Adam New York City’de dünyanın en gözde mekanında yediği yemeği “ayıp olur” diye anlatmaz, sen İstanbul’da yediğin ıslak hamburgeri anlata anlata bitiremezsin aylarca…

Benden yaşça büyük olduğu halde nezaketten “Abi” diye hitap edeni de vardır, dil bilmediği halde 25 ülkeye ürün satmayı sıradanlaştırıp “Sen de amma zor meslek seçmişsin birader” diyeni de…

Kendi farkında değildir ama işte bu pazarlama enerjisi sayesinde zaten bir dünya şehri olmuştur Denizli.

AB’ye çoktan girmiş, ABD’nin bir eyaleti olmuştur ekonomik olarak. Aklının hayalinin almayacağı kadar Denizlili vardır örneğin ABD’de yaşayan. X tekstilin müdürü, Y Mermerin Amerika Kıtası sorumlusu, Z Gıda’nın Washington Deposu yetkilisi, Yale Üniversitesi öğrencisi, Google ekibinde bilgisayar mühendisi filan.

Dolayısıyla sen şimdi bu olup biteni Hollywood filmi gibi izlerken, günlerdir hop oturup hop kalkıyor Denizli. Uykuları kaçmış, sinirleri bozulmuş, hiç beklemediği bir hezeyanla yıkılmış, haksızlığa uğramış gibi hissediyor kendini!..

Neden?
Tecrübeden!..

İhracatının yüzde 64’üne yakınını İngiltere, Almanya, ABD, İtalya, Fransa, Hollanda, İsrail, İspanya, Çin Halk Cumhuriyeti ve Avusturya’ya yapıyor çünkü Denizli!..

Almanya liste başını kimseye kaptırmaz, rakamlarda diğer ülkeler yanına yaklaşamazdı, yıllardır ikide.

Danimarka, Romanya ilk 10’un müdavimiydi, şimdi yoklar.

İsraill’e 1 dakika bize 6 yıl gibi geldi!..

Komşularımız, inşaatçının, gıdacının, tarımcının en kolay ulaştığı ülkelerdi. Hadi Suriye ve İran’ı geçtim Irak TOP10’daydı bir vakitler, söyleyemeyeyim istersen şu an ne haldeler.

Rusya konusuna hiç girmiyorum bile…

Ve Nirvana ABD!
Yalnızca 2016’da 212 Milyon Dolarlık ürün sattık!..

İsrail’e ders vermemiz gerekiyordu, Ortadoğu demokrasi istiyordu, AB ülkeleri varsa yoksa iç işlerimize karışıyordu, Rus uçağını FETÖ’cüler düşürmüştü..

İtibarımız 10 numara, duruşumuz fevkalade olmak durumundaydı!.
Eyvallah!..

Kurtlar sofrasından (gözü) tok kalkmalıydık!
Başım üstüne!..

Ve fakat Türkiye’nin diğer ülkelerle olan problemleri, artık illeri birbirine iteledi!..

Ankara, yürek yiyor bedeli Kayseri ödüyor.
Ankara bol kepçeden sallıyor hesabı Denizli ödüyor!.

Cepte zaten nakdi yoktu bir süredir Anadolu kaplanının!.
Kredi kartı limitleri sınırda!..
Anladık tek başına fatura ödemeyi de düşünmüyorsun ama Eeeyyy Ankara!.

Bari Alman usulüne dönelim…
Herkes kendi yediğini ödesin!..