Sahte alman markıyla dolandırdılar

Babasının dükkanında kuru baharat işi yapan Süleyman S, askerden döndükten sonra kendisine yeni bir iş kurmak istedi. Babasından sermaye konusunda destek alacağı sözünü alan Süleyman yeni işin heyecanını yaşarken bir gün telefonu çaldı.

Telefondaki, asker arkadaşlarından Halil K. idi. Askerdeyken çok da samimi olmadığı Halil’in aramasına şaşıran Süleyman, bir süre sonra gerekçeyi öğrendi. Halil, bir arkadaşının halasının Almanya’dan yüklü miktarda mark getirdiğini satmak için çalıştıklarını söyledi.

Telefonda, ucuza aldığı markları pahalıya satabileceği yönünde ikna olan Süleyman, Hataylı olan arkadaşı Halil’i Denizli’ye davet etti. Halil, yanında arkadaşı olarak tanıttığı Semih isimli, konuşma güçlüğü çeken biriyle Denizli’ye geldi. Üçlü, bayramyerinde bir lokantada buluşup yemek yedikten sonra çay bahçesine geçti.

Halil yanında getirdiği 1000 markı çıkararak Süleyman’a uzattı:
“Bu para Semih’in halasından geldi. Halası Almanya’da bir kadına bakıcılık yapıyormuş. Kadın ölünce kimsesi olmadığından bütün mirasını halasına bırakmış. Evdeki bir kasada böyle binlerce mark çıkmış. Bu marklar bizim elimizde. Bunları satmak istiyoruz” dedi.

Olaya anlam veremeyen Süleyman hikayeyi dinledikçe ikna oldu. Halil, Alman Markının şu anda piyasada kullanılmadığını ama 2016 yılına kadar Alman Merkez Bankasından euro ile değiştirilebileceğini söyledi. Halil, yanında getirdiği 1000 markı Süleyman’a verdi ve yorgun olduklarını Semih’in Karşıyaka Mahallesinde oturan bir akrabasının evinde dinlendikten sonra akşam bir şeyler içmek için buluşmak istediklerini söyleyip gitti.

Elinde 1000 mark ile kalan Süleyman, hemen bir döviz bürosuna gitti ve markın gerçek olup olmadığını sordu. Döviz bürosu görevlisi, parayı kendilerinin bozamayacağını ancak Almanya’da merkez bankasından değiştirilebileceğini söyleyince Süleyman’ın gözleri parladı.

Babasına gidip durumu anlattı ve kendisine vereceği dükkan sermayesini katlayacağını söyledi. Babasını ikna eden Süleyman 30 bin lirayı ayarladı. Akşam buluştuklarında Süleyman marklara talip olduğunu söyledi. 30 bin liralık mark alacağını söyleyen Süleyman ve arkadaşları o geceyi alkol alarak geçirdi, ertesi güne sözleşti.

30 bin lira karşılığında 100 bin mark alacak olan Süleyman, ertesi gün buluşmak için Halil’i aradı. Halil, para ile ortalıkta gezmek istemediklerini söyleyip, Süleyman’ı Karşıyaka’da yakınlarına ait olduğunu iddia ettiği eve davet etti. Süleyman eve gittiğinde Halil ve Semih onu ön bahçede bekliyordu.

Süleyman parayı gösterince Semih içeriye gidip bir sırt çantası getirdi, bıraktı ve tekrar içeriye girdi. Çantayı kucağında tutan Halil, Süleyman’la bir süre sonra daha sohbet ettikten sonra 30 bin lirayı bir şekilde aldı çantayı da masanın üzerine bıraktı.

Halil, “Semih çay demlemişti, ben alıp geleyim” diye içeriye yöneldi. Çantanın fermuarının asma kilitle kilitlenmiş olduğunu gören Süleyman anahtarı istedi. Halil de, “Semih getirmeyi unutmuştur, dur alıp geleyim” dedi ve içeri gitti.

Elinde çanta ile bir süre bekleyen Süleyman kimsenin gelmemesinden şüphelenerek içeriye girdi ve şok oldu. İçeride kimse yoktu. Evin koridorundan geçip arkada bir kapı daha gören Süleyman, asker arkadaşı ve diğer iki kişinin arka kapıdan kaçtıklarını anladı.

Hemen telefonla arkadaşının numarasını arayan Süleyman telefonun kapalı olduğunu görünce çantaya yöneldi. Çantayı yırtarak açan Süleyman, ön yüzlerinde renkli fotokopiyle çoğaltılmış 1000’lik banknotlar halinde marklar buldu. Ama destelerin içi beyaz kağıtla doluydu. Süleyman dükkan sermayesini dolandırmanın üzüntüsünü yaşadı.
* Yaşanmış olaylardan esinlenilmiştir, isimler ve mekanlar kurmaca, olaylar gerçektir.