Şiddet gördüğü için boşanmak istemiş
Denizli’de, eşi Z.B.’yi öldürdükten sonra, göğsüne dayadığı av tüfeğini ateşleyerek intihar eden H. B.’nin, şiddet uyguladığı eşinin evi terk etmesi nedeniyle bu eylemi gerçekleştirdiği ileri sürüldü. Şiddetten kaçmaya çalışırken kocası tarafından öldürülen kadın, memleketinde toprağa verildi.
/ DENİZLİHABER / 11 Nisan 2014 Cuma, 15:15
Ramazan ÇETİN / DENİZLİ, (DHA)
Olay dün saat 18.30 sıralarında, Pelitlibağ Mahallesi Denizli- Antalya Karayolu üzerinde meydana geldi. Denizli Büyükşehir Belediyesi Park ve Bahçeler Müdürlüğü’ne hizmet veren taşeron bir şirkette şoförlük yapan H.B.l (44), çalıştığı mermer fabrikasının servisinden inen eşi Z.B. (40) ve kızı E.B.’yi (20) durdurdu. 22 yıllık eşinin eve tekrar dönmesi için konuşmaya başlayan H.B., olumsuz yanıt karşısında çılgına döndü. Kızının gözü önünde eşi Z.B.’yi sırtından av tüfeğiyle vuran H.B., ardından namluyu kendi göğsüne dayayıp, tetiği çekerek intihar etti.
İhbar üzerine gelen sağlık ekiplerinin kontrolünde Hasan Baysal’ın olay yerinde öldüğü belirlendi. Ağır yaralanan Z.B. ambulansla Pamukkale Üniversitesi Hastanesi’ne götürülmek istendi, ancak o da yolda yaşamını yitirdi. Olayın ardından şoke olan çiftin kızı Emine Baysal’a, götürüldüğü hastanede sakinleştirici verildi.
BARIŞMIŞ, ŞİDDET GÖRÜNCE YİNE TERK ETMİŞ
Kendisine şiddet uyguladığı için bir süre önce terk ettiği eşine boşanma davası açan Z.B.’nin, mahkemede barışıp evine döndüğü, kısa bir süre sonra eşi aynı davranışlarını sürdürünce, yeniden 2 çocuğuyla birlikte Pelitlibağ Mahallesi’nde oturan ağabeyinin yanına taşındığı ortaya çıktı. Şiddetten kaçarken öldürülen Z.B., Pamukkale Üniversitesi Hastanesi Adli Tıp Morgu’nda yapılan otopsi sonrası, memleketi Serinhisar İlçesi’nin Kocapınar Mahallesi’nde öğle vaktinde kılınan cenaze namazının ardından son yolculuğuna uğurlandı. H.B.’nin cenazesinin ise aynı mahallede ikindi vakti toprağa verileceği bildirildi.
‘FACEBOOK’A YANSIYAN BUNALIM’
Çiftin kızı E.B., olaydan 2 gün önce sosyal paylaşım sitesi facebooktaki sayfasına şunları yazdı:
“Bir acı var ki o hiç geçmiyor. Analı babalı öksüzlük varmış. Yalnızlıktan öldüren bir öksüzlük. Bir de sırtına yüklenen yükler, suçlar, taşıyamıyorum, inanın çok yoruldum. 20 yaşındayken, 70’inde hissetmek acıtıyor. Anlamıyorum, anlatamıyorum, susuyorum ve ufacık gülümsüyorum, biliyorum, ağlarsam hiç geçmeyecek ama gülüyorum, yine geçmiyor. Ne yapayım bilmiyorum, tek hissettiğim nefret.”