Denizli, İranlı eşcinsellerin durağı

Resmi rakamlara bakıldığında, “uluslararası koruma kapsamındaki yabancılar” statüsünde Denizli’de 2 bin 133 İranlı bulunuyor. Hürriyet’ten Zeynep Miraç’a 2 yıl önce röportaj veren 6rang Lezbiyen ve Transseksüel Ağı Koordinatörü Shadi Amin ile Türkiye’de yaşayan İranlı eşcinsellerin durumunu anlatırken, Denizli’deki sayıyı 250 olarak veriyorlar.

TURİST OLARAK GELİYORLAR
Shadi, “Vize zorunluluğu yok. İran’dan Türkiye’ye bir turist gibi tamamen kanuni olarak geliyorlar. Hemen Birleşmiş Milletler’e gidip iltica başvurusunda bulunuyorlar ve polise gidip kendilerini kayıt altına aldırıyorlar. Burası bekleme salonu gibi. Son dört yılda gittikçe artan sayıda insan buraya geldi. Kayseri, İranlı LGBTİ’lerin başkenti. Denizli’de de çok var” diyor o röportajında.

EN ÇOK GÖNDERİLDİKLERİ YERLER DENİZLİ VE KAYSERİ
Türkiye’de yaşayan İranlı eşcinsel Roma ise, röportajda “Denizli’de 250’nin üzerinde İranlı LGBTİ birey var. 300 kişi Kayseri’de, 70-80 kişi Eskişehir’de, 20-30 kişi Yalova’da. Lambdaistanbul Farsça bir görüşme hattı yarattı. Bir sene içinde bin telefon geldi. Ben de mülteciyim. 2012’de geldiğimde Türkiye’deki İranlı LGBTİ bireylerin sayısı 80’di, altı ay sonra 720’ye ulaştı” açıklamasını yapmış.

“Neden Kayseri ya da Denizli” sorusuna Shadi, “Çünkü mecburlar. oraya gönderiliyorlar. Sanırım yaşadıkları şehrin LGBTİ toplumuyla dayanışma içinde olmalarını engellemek için böyle bir yöntem uyguluyorlar. İstanbul’da olsalar, dayanışma olacak çünkü. Bunlar tutucu ve küçük şehirler. İnsanlar hemen kim olduğunu anlıyor ve seni rahat bırakmıyor” yanıtını vermiş röportajda.

DENİZLİ’DEKİ LGBTİ SÖZCÜSÜ ONLARI ANLATTI
Peki İranlı mülteci eşcinseller Denizli nasıl yaşıyor? Buradaki hayatlarında hangi sıkıntılarla karşılaşıyorlar? LGBTİ’lilerin Denizli sözcüsü F.Ö ile bu kentte yaşayan İranlı eşcinsel mültecileri konuştuk. İşte söyledikleri:

BİRBİRLERİNE GÜVENMİYORLAR
Denizli’de benim bildiğim bin civarı İranlı eşcinsel mülteci var. Genelde birbirine güvenmiyor, o yüzden grup halinde dolaşıyorlar. Sebebi ise bazılarının LGBTİ olmadığı halde kolay yoldan Kanada, Amerika gibi ülkelere geçiş yapmak için eşcinsel rolü yaptıklarını düşünüyorlar. Bazılarının arasında Hristiyan olmayıp gitmeye çalışanları da var. Böyle olunca birbirlerine çok fazla güvenmiyorlar.

DENİZLİ MÜLTECİLERE SICAK DAVRANAN BİR ŞEHİR
Denizli, eşcinsel olarak kısıtlamadan mültecilere sıcak davranan bir şehir. O yüzden pilot olduğunu düşünüyorum. Eşcinsellere gelince… Sokakta göründüklerinde maksimum bakıyor insanlar. Onun dışında laf atma gibi bir durum yok. Bir arkadaşım Türkçe bilmediği için el hareketleri ile iletişim kurmaya çalışıyor. Şu ana kadar sadece birbuçuk sene içinde bir kişi dirsek atmış. ‘Birkaç kişi bazen laf atıyor’ diyor. Ancak gelip birebir suratına karşı laf atmıyorlar. Sözlü veya fiziksel bir şiddet yok.

FAZLA SAAT ÇALIŞIYORLAR AZ ÜCRET ALIYORLAR
Burada geçici oldukları için, geçici işlerde çalışıyorlar. Buraya uyum sağlayanı da var sağlamayanı da. Genelde iş bulma konusunda sıkıntı yaşıyorlar. En baş örnek sigortaları yapılmıyor. Benim tanıdığım birçok arkadaşımın içerde parası kaldı. Çalışma saatleri çok fazla, izin alamıyorlar. İş sahibi normal çalışan personelinden çok az para veriyor.

UÇAK MÜHENDİSİ DAHİ VAR
Burada çok büyük potansiyeli olan insanlar var. Mesela İranlı uçak mühendisi arkadaşım var. Kendisi at üzerinde ok atma yarışmasında uluslararası derece sahibi olan bir insan. Ama burada öyle bir iş yapamıyor. Bizim derneğimiz aracıyla iş bulduk. Haftada bir geliyor buraya. Devletin onlara karış bir sıkıntısı yok. Üç ayda bir devlet tarafından zor durumda olduğu için 150 lira veriliyor.

İŞ SIKINTISI SEKS İŞÇİLİĞİNE YÖNELTİYOR
Trans kadın ya da erkek olduğu için çalışamıyor. Kimlik sıkıntısı oluyor. Biz dernek olarak aramızda bir şeyler yapmaya çalışıyoruz. Derneğimizde çalışan insanlarda var. Sadece bin tane İranlı eşcinsel mülteci var. Evinde hiçbir özel alanı yok. Vatansızlık yaşıyorlar. Kendi vatanların da direk ölüm cezaları var. Burdan da gitmeye çalışıyorlar ama Birleşmiş Milletler’inde bu listesi çok uzun. Burada çok bekliyorlar. Bekleme süre içerisinde de zorluk çekiyorlar. Burada en azından bir işleri olsa bunlar bir şekilde hayatlarını kontrol edebilirler ancak iş yok. İş olmadığı zaman hepsinin psikolojisi gidiyor. Birçoğu seks işçiliğine yönelmeye çalışıyor.

PARA OLMAYINCA EV HAPSİ YAŞIYORLAR
Ellerinde beş kuruş para olmadığı için bazıları bir gün dışarıya çıkıyor ama sadece geliyor Çınar’da iki tur atıyor, tekrar eve dönüyor. Sosyal aktiviteleri yok. Gece zaten dışarı çıkamaz. Gündüz vakti dışarı çıkar. Denizli çok rahat bir şehir ama parası olmayınca ne yapacak? Bir şey yiyemez, bir şey alamaz.

EV SAHİPLERİ ÜCRETİ 2 KATINA ÇIKARIYOR
Ev sahiplerinin çok umurunda değil. Denizli apart şehri. Ev sahiplerinin tek derdi para almak ve İranların da tek derdi ev. Durum böyle olunca 300-400 liralık apartı 600 liradan veriyorlar. Mülteci oldukları ve yabancı olduklarından kaynaklı. Sadece buraya LGBTİ olarak değil, PAÜ’de okumak için gelen yabancı insanlar var.

MÜLTECİLER DEĞİL DENİZLİ’NİN YETİŞKİN İNSANLARI DA VAR
İranlı mülteciler dışında Denizli’nin yetişkin insanları da var. Ancak onlar şimdi gelemiyorlar. Bizim toplantımıza gelen her kişi 6, 7 aydır takip ediyor, daha sonra aramıza katılıyor. 40 yaşında olan da var 20 yaşında olan da. Evlendirilmek zorunda kalanlar dahi var. Evlendiği kadın ya da erkek için kötü bir durum. Toplumsal baskı diye bir sebep de var. İnsanlara kızamazsın bu konu da bilgi edinmeden ne doğru ne yanlış bilinmiyor. O yüzden bize korkar gibi bakanları da anlayabiliyorum. Onlara kızmıyorum. Ancak bu durumda olanlar evlilik yapmasınlar hem kendileri hem de karşısındaki kişi için iyi bir durum değil.

DENİZLİ BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ’NDEN DESTEK
Denizli Büyükşehir Belediyesi bu konu da hep bize destekçi. Kaymakamlık tarafından yürüyüş iznimiz verildi. Gençlik Konseyi toplantılarında LGBTİ olarak katıldık, sıkıntılarımızı söyledik. Belediye bu konuda çok yardımcı oluyor. Denizli gelişmeye açık bir şehir. Umut vaad ediyor. Burada gerçekleştirdiğimiz yürüyüş sonrasında biz hiç iyi tepkiler beklemiyorduk aslında. Ama sivil toplum kuruluşlarından çok güzel tepkiler ve destekler aldık.