İŞSİZLİĞİN ÇÖZÜMÜ “MESLEKİ EĞİTİM”
10 Ocak 2018 Çarşamba
Geçen hafta gündeme getirdiğimiz “her üniversite mezununa iş bulmamız mümkün değil” ifadesine katıldığımızı belirtmiştik.
Bir ülkede nitelikli işgücü olamadığı sürece işsizliğin çözülmesi beklenemez.
Bu nedenle ülkemizde mevcut anlayışla; değil üniversite mezunlarına, diğer gençlere de iş bulmada başarılı olma şansımız olmaz.
Peki, bunu başarmanın yolu yok mu?
Elbette var. Bunu büyük oranda başaran ülkeler de var. Ancak nüfusun hızlı arttığı ülkelerde bunu başarmak biraz daha zorlaşır.
Lafı dolandırmadan ülkemizde bu sorunu çözmenin yolunu konuşalım.
Benim çözüm önerim, mevcut eğitim sistemini tersine çevirmek.
Bu ne demek?
Üniversite kapılarında yığılmayı önlemek, her ile ekonomik hareketlilik getirmek adına Anadolu’nun bütün illerine Üniversite açmak yerine, her ilde birden fazla mesleki eğitim kurumu açmak.
Eğer bunu başardığınız ve gerekli alt yapıyı sağladığınız an gençlerin iş bulamama gibi bir sorunları kalmayacağı gibi, ülke üretimi de hızla artacaktır.
Bu söylediklerimi kimse bütün gençlerin Yüksek Öğrenim de ne işi var şeklinde algılamasın.
Tabi ki olabildiğince çok sayıda genç yükseköğrenim yapsın, ancak gerekli altyapı ve planlama yapılırsa.
Yoksa her ile üniversite ve dört duvardan oluşan Fen Edebiyat ve İktisat fakülteleri açıp mezun olan gençlere kendiniz il bulun derseniz günümüzdeki sıkıntıları yaşarız.
Sonuçta üniversite bitiren bir genç eğitimine ve statüsüne uygun iş aramaya başlayınca işsizlik başlamış oluyor.
TÜİK Ağustos 2016 verilerine göre 15 – 24 yaş arası eğitim durumuna göre genç işsizlik oranların baktığımız zaman bu durumu açıkça görüyoruz.
EĞİTİM DURUMUNA GÖRE GENÇ İŞSİZLİK ORANI
(15-24 Yaş arası Ağustos 2016)
İlkokul %17
İlköğretim %14.4
Ortaokul/dengi meslek ortaokulu %13
Genel Lise %21
Lise Dengi mesleki okul %21
Yüksek Öğretim %38.4
Tabloya bakarsanız ‘ ne işiniz var üniversite de, sanayide çırak olun’ daha iyi gibi bir anlam çıkıyor.
Böyle bir yorumun doğru olduğunu düşünmek mümkün değil. Bu tablonun anlamı; gerek genel lise, gerekse meslek liselerimizde gerekli planlama ve programları yapamadık. İhtiyaç olan iş kollarımızı iyi tespit edemedik. Tıpkı Yükseköğretimdeki plansızlığımız gibi.
Bu plansızlığın tipik örneğini Denizli de çok rahat bir şekilde görebiliyoruz.
Şehrin en eski ve en önemli Eğitim kurumlarından olan Endüstri Meslek Lisesi, Kız Meslek Lisesi ve Ticaret Lisesi ulaşımı kolay olan merkezi bir yerdeydi. Bu üç Meslek okuluna gelmek isteyen her öğrenci şehrin her mahallesinden, hatta kasabalardan tek araçla ulaşabiliyordu. Okul donanımı ve programlarda amaca uygun olunca bu okullar öğrenci için başta iş ve güvenlik olmak üzere birçok konuda cazipti.
Bu mevcut yapıyı geliştirmek yerine ne yazık ki son 10 yılda önce Endüstri Meslek Lisesi ve Kız Meslek Lisesi yıkıldı, geçtiğimiz yıl da Ticaret Lisesi yıkıldı. Yerine ne mi oldu?
OTOPARK!
Bunun başka bir örneği var mı acaba?
Bu işin garipsediğim diğer yönü ise; bu şehrin belediye başkanının ÖĞRETMEN LİSESİ mezunu olmasıdır.
Benim de mezunu olmaktan gurur duyduğum Isparta Gönen Öğretmen Lisesi’nde yıllarca Öğretmenlik mesleğine yönelik eğitim alan Sayın Osman Zolan’ın eğitim kurumlarına yaklaşımının daha hassas olacağını düşündüğüm içindir.
Dilerim ki; bir gün bir Belediye Başkanı Çıkar, “bir eğitim kurumunun yeri OTOPARK olmamalı” desin GAZİ İlkokulunun karşısına geleceğin çağdaş kadınını yetiştirmek üzere ATATÜRK KIZ MESLEK LİSESİ, Ticaret Lisesi’nin yerine de yeniden aynı okulun yapılması.
Endüstri Meslek Lisesinin yeri için ne yazık ki yapılacak bir şey kalmadı.
Bu arada denilebilir ki; “yıkılan okulların yerine çok daha güzel binalar yaptık”.
Doğru.
Ama nereye yapıldı? “ İyi ki bu okulları şehrin dışına yaptık” diyebilen var mı?
Ülkenin yönetiminden sorumlu olan insanların, bu ve benzeri yöntemleri konunun paydaşları ile birlikte planlarsa “her üniversite mezununa “devlet iş vermek zorunda kalmaz.