YİYİN EFENDİLER YİYİN…

Ben politikadan ve futboldan hiç anlamam, diyordum da inanmıyordunuz. Bu sefer öğreneyim diye DEGİAD’ın ve Uluslararası Politika Akademisi’nin birlikte düzenlediği Siyaset Okulu’na gittim.

Oktay Vural, Osman Pamukoğlu, Nihat Zeybekci, Zeki Sezer, Cem Toker, Adnan Keskin, Murat Karayalçın, Beyhan Aslan, Mevlüt Karakaya, Gökçe Pişkin gibi üst düzey politikacıları dinledim. Nasıl beğendim, nasıl beğendim bilemezsiniz…
İşte budur politika ve politikacılık, dediğim, coştuğum, alkışladığım çok anlar oldu. En çok da Beyhan Aslan’ın dile getirdiği ve Sadık Çaputçu’nun final konuşmasında tekrarladığı, “Politikada nezaket olmalıdır” sözüne takıldım ve beğendim.
Üç gün boyunca EGS Kongre Merkezi’nde kamp kurmuştum adeta… Evet… Ben Politikayı öğrendim, politika konuşabilirim artık dediğim anda balon patladı. Karar verme, parmak kaldırma, imza atma konumunda olmayanlara bir diyeceğim yok tabi… Ama, diğerleri yok mu? Yeşermeye başlayan bütün politika merakımı, bütün politika sevgimi mürekkep silgisiyle yok ettiler.
Oysa, Siyaset Okulu’na gelen üniversite öğrencileri, ne güzel şeyler söylüyorlardı. Ne kadar umutluydular. “Siyaset salonlarda değil, meydanlarda yapılmalıdır. Domates ve yumurta atmaya karşıyız. Sözlü eleştiriden yanayız. Siyasette küfür şiddettir. Bilgisi olmayan, söyleyecek sözü olmayanlar küfre başvurur ancak.” Sonra meclisteki milletvekilleri, öyle bir tasarıyla gelip imza attılar ki; göklere çıkardığımız nice kişiyle birlikte nefretin uçurumuna attılar kendilerini… Bütün sevgimizi, saygımızı yerin yedi kat dibine indirdiler. Zavallıların durumundan milletçe haberimiz yokmuş. Hiçbir hakları, hukukları yokmuş meğerse… Ne diyelim? Biz demeyelim, Tevfik Fikret’e bırakalım sözü:

Yiyin efendiler yiyin
Bu han-ı iştiha sizin
Aksırınca, tıksırınca
Patlayıncaya kadar yiyin…

Millet hesabı ödüyor. Siz yemeye devam edin efendiler…