DEPREM
7 Mart 2017 Salı
1976 yılındaki büyük Denizli depremini bizzat yaşayanlardanım. Sanırım gece yarısından sonra; hatta sabaha karşı yakalanmıştık bu afete. Yatağımın üzerine duvardaki sıvalar dökülmüştü.
Mahalle halkı olarak dışarıya fırlayıp, karşımızdaki Atatürk Parkı ve Gazi İlkokulu’nun bahçesinde geçirmiştik gün ve gecelerimizi. Zaman zaman ve sırayla arabaların içinde yatmıştık.
Artçı sarsıntılar bitinceye kadar; günlerce, aile reisleri işlerine gitmemişlerdi. Komşularla daha fazla kaynaşılmış ve doyumsuz sohbetlere dalınmıştı.
Son haftalarda Çanakkale’nin Ayvacık ilçesinde çok sayıda deprem meydana geldi ve betonarme olmayan taş evler, kerpiçten yapılmış binalar yıkıldı.
Ayvacık’taki hareketlilik sürerken Adıyaman’da da 5,5 şiddetinde deprem meydana geldi.
1 ila 7 Mart tarihleri arasının deprem haftası olması sebebiyle İl Afet ve Acil Durum Müdürü Ali Etiz ve mesai arkadaşları ziyaretimize geldiler.
Kendilerinden; kısaltılmış adı AFAD olan kurumda 19 adet sismik aktiviteleri ölçen deprem cihazı olduğunu öğrendik.
Ayrıca Tavas Derinkuyu’ya 150 metre kadar derinliğe inecek bir sismometre kurulacak olmasının müjdesini aldık.
AFAD müdürüne göre; Denizli’de içinde bulunduğumuz zaman diliminde herhangi bir risk tespit edilmiş değil.Ancak yine de beş dakika sonrası için bir garanti vermek mümkün değil.
Ali Etiz, “Yer altında fay hattı varsa; o mıntıkadan mutlaka sıcak su çıkar” diyor. Pamukkale ve çevresinde olduğu gibi.
AFAD Müdürlüğü’nün D Tipi Açık ve Kapalı İnfaz Kurumu’nun yanında büyük bir lojistik deposu var. Burada 5.816 adet çadır ve 3.740 yatak yurdumuzun herhangi bir yerinde (Allah korusun) vuku bulacak bir afet mahalline gönderilmek üzere hazır bekliyor.
Ancak yeni konseptte afet bölgelerinde çadırdan ziyade konteynırlar kullanılmaya başlandı.
Deprem sonrası bir şehirde olması arzu edilen ihtiyaçların en önemlilerinden birisi de büyük meydanlara sahip olunması. Çünkü bu alanlara çadırlar, konteynırlar, mobil mutfaklar, seyyar hastaneler kurulacak.
Belediye başkanlığına seçildiği zaman Nihat Zeybekci’nin uygulamak istediği projelerden biri “Delikliçınar Meydan Projesi” idi. Mülk sahiplerinin itirazları ve kamu oyu baskıyla bu proje gerçekleşemedi.
Ama bu ihtiyaç ortadan kalkmış değil. Şimdiki adıyla 15 Temmuz Delikliçınar Şehitler Meydanı’nda olmasa da; şehrin diğer bölgelerinde geniş bir alanın bu maksatla ayrılmasında yarar var.