TÜRKİYE BUNDAN İYİ OLABİLİR Mİ?

Hun Türkleri dönemi…

Bozkırda bir avuç Türk yaşam mücadelesi veriyor.

Orta Asya’nın steplerinde Temmuz ayında bile hava geceleri 6-7 dereceye kadar düşüyor. Gündüz ise güneşte 40-50 derece.

Rakım yüksek. Yaylalarda hayvanların yiyebileceği türden sadece 7-8 çeşit ot var. Yani beslenmeleri çok zor. Haliyle insanın beslenmesi de zor.

Nüfus artıyor. Hayvan sayısı artıyor. Daha geniş otlakların olduğu güneye ve batıya gitmek, oralarda hayvanları ve Türk budunu doyurmak lazım. Yeni yurt lazım.

Batıda İran var. Güney’de Çin. Yerleşik düzene geçmişler. Olmaz diyorlar. Gelemezsiniz. Hatta 6500 Km uzunluğunda 10 m yüksekliğinde duvar örüyorlar önümüze. Ayrıca kilometrelerce nehirler, aşılmaz dağlar. Vahşi hayvanlar. Pusuda Türk düşmanları.

Öle öle aşıyoruz bütün güçlükleri. Tanrıya sığınıyoruz. Tüketemiyorlar.

Mete Han’ın ordusu Çin Seddi’ni aşıyor.

Alpaslan ordusuyla Anadolu’nun kilidini açıyor.

Atatürk birçok millete mezar olmuş bu yeni vatanın kıymetini biliyor. Ordusuyla Anadolu’yu işgalcilerden kurtarıyor. Çok kıyım oluyor. Bitmiyoruz. Boyun eğmiyoruz. Diz çökmüyoruz.

Tamamen Türk’ün beka bilinci ile Kuvay-ı Milliye ortaya çıkıyor, uzun yıllar süren mücadele ile bağımsız Türkiye Cumhuriyeti doğuyor.

1945 Sonuna kadar 2. Dünya Savaşı’nda birbirini kıran Avrupa ve Amerika, barış içerisinde gelişen Türkiye’ye bir dur demenin zamanı geldiğine inanıyor ve işbirlikçileri ile düğmeye basıyor. Türk’ün beka bilincini yok etmek tek amaçları.

Sonrası malum. ABD’nin tarımsal Marshall Yardımları. Kore’de dökülen Türk kanının bedeli olarak NATO yardımları. Döküntü araçlar. İşçi alımları. Kontrgerilla suikastları. Tehdit algıları.

Darbeler. Milleti ve ülkeyi yönetebilecek Türkleri yıldırma hareketleri.

Tüm baskılara rağmen yurdun dört yanında Türkler direndi. Direnen 5 bin Türk Milliyetçisi Ülkücü kıyıldı. Kalanlar 80 darbesiyle zindanlarda çürüdü. Gelecekleri karartıldı.

Geçmişte olduğu gibi 1980’den bugüne Türk Milliyetçileri hep vakur ve sabr-ı cemil ile ülkenin sigortası olmaya devam etti. Atatürk’ün fikri ve İslam’ın ahlakından şaşmadı. Vatanı ve milleti uçurumlardan döndürdü. İşbirlikçilerin kışkırtması ile kendi kalelerinden dışlandılar. Partilerinden atıldılar. Ama mücadeleden yılmadılar. Çünkü Türk Milliyetçileri kurtuluş savaşında cephede savaşmıştı. 1980’de yedikleri baskın onların hafızasındaydı. 40 yıllık suskunluğa bir dur deme vakti gelmişti.

Yılmayacaklardı. Büyük dönüşümü sağlamak için yeni bir parti kuracaklardı. 60 yıldır, siyasi ihtirasın kölesi, makamın-koltuğun-paranın kulu olan “profesyonel politikacılara” gerekli dersi verme zamanı gelmişti. Bu nedende Türk özlü bir iyilik hareketi doğmuştur. Dünyada Türk ve Müslüman’ın layık olduğu yere gelmesi için çalışacak olan, eski köhnemiş particilik anlayışından tamamen farklı bir dönüşümü hedefleyen İYİ Partililer, her yerde olanın hiçbir yerde olamayacağının bilincindeler. Farklı partilerden gelmelerine rağmen, köklerini biliyorlar ve hiç de unutmak niyetinde değiller. Bu kök Atatürk’ün medeniyet ülküsüdür. Gerisi teferruattır. İYİ Partililer, Türk tarihinden korkmamaktadır. Bilakis örnek almaktadırlar. Batı’nın köhnemiş siyasi-ekonomik akımları yerine, Türk düşüncesini ön plana çıkarmaktadırlar. Devlet geleneğimizi esas almaktadırlar. Dedikleri şudur: Türkiye’yi iyileştirecek ve ilimde, kültürde, eğitimde, sporda, gıdada, sağlıkta, müzikte, edebiyatta, şiirde, ekonomide, turizmde, tarımda, sanayide, teknolojide, güvenirlik ve en önemlisi ahlakta, dünyada gıpta edilen ülke haline getirecek olan ülkü Atatürk’ün yoludur. Bu konuda kendilerine güveniyorlar. Yapabileceklerini biliyorlar. Bunu başaracaklar. Başarmalılar. İşte o gün geldiğinde… Bugünün yenilenleri, yarının yenenleri olacaktır. Yakında gelecek olan bu dönüşümden korkmayın. Türkiye kazanacaktır. Gelecek bundan iyi olacaktır.