Atatürk’ün CHP’ye Bıraktığı Zor Bulmaca

CHP’liler…

CHP’ye gönül verenler…

CHP’nin örgütü, üyeleri…

CHP’nin örgüt yöneticileri…

CHP’nin üst mevki yöneticileri…

Ve CHP’nin seçmeni…

Yıllarca kendilerini ya Atatürkçü ya da Kemalist diye tanımladılar.

Son yıllarda ulusalcı diye tanımlasalar da yukarıdaki iki kavram hep daha önplanda oldu.

Peki ikisi de aynı mı? İkisi de Atatürk’ün yolu mu? İkisi de Atatürk’ün izinden gitmek mi?

Evrende herşey dualizm üzerine kurulu yani birşeyi tanımlarken hep iki zıt kavramdan bahsetmek gerekir.

Dişi-erkek…

Aydınlık-karanlık…

Gece-gündüz…

Doğru-yanlış…

Var-yok…

Yeni-eski…

İyi-kötü…

Ve CHP için de bu bulmacanın cevabı olmaya aday iki kavram işte bunlar;

Atatürkçülük mü yoksa Kemalizm mi?

CHP’nin adayı cumhurbaşkanlığı seçimini kaybetti. Çeşitli nedenleri var;

•Katılım çok azdı çünkü seçmen tatildeydi.

•Katılım çok azdı çünkü CHP veya İP veya belki de MHP seçmeni adayı beğenmediği için seçimi boykot etti.

•Katılım çok azdı çünkü seçmenin ciddi bir kısmı basındaki ‘Erdoğan bu seçimi kesin %58 gibi oranlarla kazanacak’ dezenformasyonuna kandı ve ya tatilini kesmedi.

•Katılım çok azdı çünkü havalar sıcaktı ve seçmene cidden psikolojik olarak da bir rehavet ve üşengeçlik çöktü.

•Katılım çok azdı çünkü Erdoğan’a karşı birleşen 14 partinin lideri ve özellikle de Kılıçdaroğlu ve Bahçeli meydanlara inmedi, İhsanoğlu’nun saha mücadelesine maddi manevi destek vermedi ve maçı saha kenarından izledi.

Vs…..

Sonuçta yaklaşık 14 milyon sandığa gitmeyen seçmen kitlesinin ezici çoğunluğunun Erdoğan’a oy vermeyeceği gerçeği, hepimizin bu mağlubiyeti hüzünle izlemesine neden oldu. Çünkü AKP’nin oylarında fire olmayışı ve AKP’nin oy sayısının da seçmen sayısının artışına rağmen artmıyor oluşu, oy oranından çok katılım oranına dikkatleri çekti.

Gelelim CHP’deki Atatürkçü ve Kemalist (yani kendilerini Ulusalcı diye tanımlayan) kesimin mücadelesine.

Kılıçdaroğlu’na bayrak açan ulusalcıların bu çıkışını eleştirmek veya desteklemek gayet normal ve demokratik.  Ben de bu durumda fikrimi bu yazıda ortaya koyacağım.

Rahmetli Bülent Ecevit 1972 yılında İsmet İnönü’ye bayrak açıp genel başkan oldu.  1960’larda ortanın solu teorisini partiye işleyip de yepyeni bir vizyon yaratan, farklı söylemlerle halkı ve partilileri arkasına alan bir genel başkandı. 68 ruhunu, romantizmini ve gençlik dinamizmini arkasına alan bir Ecevit portresi bugün ulusalcıların hangisinde var? ‘Toprak İşleyenin Su Kullananın’ sloganıyla milyonları kendine bağlayan bir Ecevit duruşu kimde var? Ulusalcı muhalifler arasında hangi biri içinde bulunduğumuz döneme uygun, farklı bir söylem ve vizyonla Kemal Kılıçdaroğlu’na bayrak açabiliyor? Diyelim ki Muharrem İnce genel başkan oldu, bu partiye yeni söylem, yeni bir yol, yeni bir strateji adına ne getirecek? 2015’te hangi profilde insanları vekil adayı gösterecek?

28 Şubat döneminden kalma Nur Serter’i ve onun gibileri mi?

Hala antiemperyalizm, ABDci, İsrailci, ocu bucu diye çağdışı masallar anlatan İşçi Partisi’nin genlerine sahip ulusalcıları mı?

Kendi %25’lik tabanının dışında kalan kitlelere, toplumun farklı sosyal kesimlerine yeni ve demokrat söylemlerle seslenemeyen ve kendilerini Kemalist diye tanımlayan yenilik ve vizyon yoksunlarını mı?

Baykal’dan miras kalan dinazorları mı?

İhsanoğlu’na islamcı, şeriatçı, Atatürk düşmanı demeyi bile başarabilen marjinalleri mi?

Sol ve solculuk takıntısıyla partinin alacağı oy oranını umursamayan, seçim kazanmış ya da kaybetmiş, umuru olmayan, ideolojik sapkın ve sekter tipleri mi?

Bu vekil profiliyle mi %35-40 oy alacaklar? Böyle mi iktidara taşıyacaklar partiyi?

Atatürk’ün 1930’larda çağın koşullarına göre müthiş bir iktisadi zekayla kurduğu kamu iktisadi teşekküllerinin 2000’li yılların liberal ekonomik düzeninde AKP tarafından satılmış olmasını bağıra bağıra halka anlatarak mı farklı kesimlerden oy alacaklar?

Eskisi gibi laiklik elden gidiyor söylemleriyle mi oy alacaklar?

Cumhuriyet mitingleri ile mi oy alacaklar?

Türkiye’yi hala Ege ve Akdeniz’den ibaret sananlar mı daha fazla oy alacak?

Türk Milleti’ni tek tip insan kalıbına sokmak için uğraş vermekten bıkmayanlar mı fazla oy toplayacak?

Hala MHP düşmanlığı yapıp 40 yıl önceki sağ sol çatışmalarını daha dün gibi yad edenlerle mi oy kazanacak?

AKP’yi eleştirirken yerine hiç birşey koyamayanlar mı CHP’nin oylarını arttıracak?

Yeni kelimesini duyduğunda tüyleri diken diken olan siyasetçi tipi mi bu halkın farklı kesimlerini kendine oy vermeye ikna edecek?

Muharrem İnce veya Emine Ülker Tarhan veya bir başkası… Hangisi CHP’ye oy vermeyen seçmeni kazanabilecek bir kapı açacak bu partiye?

Olacak olan belli; Kemal Kılıçdaroğlu tabi ki istifa etmeyecek. Belki kurultay restini group hodri meydan der ve ulusalcıları tasfiye edip parti yönetimindeki konumunu iyice güçlendirir, belki de koltuğunu kaybeder bilemem. Fakat Kemal Kılıçdaroğlu ve ekibi görevde kalırsa bundan sonraki seçimlerde seçmende katılımın had safhada olması için örgüt, propaganda ve bilinçlendirme konularında eksiklikleri gidermelidir.

Bir genel seçime 9 ay kala CHP gibi içi kaynayan bir partide genel başkan değişimi bence ne kadar yanlış ise, 2015 genel seçiminde meclise girmesi gereken milletvekili niteliklerinin ve profillerinin de eskisine göre değiştirilmemesi, o derece yanlış olacaktır.

Artık CHP avukat, hukukçu, bürokrat, sendikacı, asker vs gibi profilleri aday göstermemelidir. Özellikle ulusalcılar adı altında Kılıçdaroğlu’na bayrak açan ve Avrupa normlarında demokrasiden ve de sosyal demokrat politikalardan oldukça uzak olan bu güruha mensup kimse vekil adayı olmamalıdır. Bu görüşlere sahip kişilerin siyasi görüşlerini temsil eden parti bugün için İşçi Partisi’dir ve siyaseti o çatı altında yapmaları bu ülkeye de daha faydalı olacaktır. CHP, artık daha genç, dinamik, dünyayı tanıyan ve mesleğinde uzman profesyonel yöneticileri, iletişimcileri, reklamcıları, işadamlarını, mühendisleri, akademisyenleri, tıp dünyası mensuplarını, finans sektörü temsilcilerini, ekonomistleri, büyük sosyal sorumluluk projelerine yön veren sivil toplum temsilcilerini vb profileri vekil adayı göstermeli ve böylelikle de çağdaş sosyal demokrat duruşa erişmelidir. 2015 genel seçimi de Kılıçdaroğlu için asıl sınav olacaktır çünkü cumhurbaşkanlığı seçiminin kaybedilmiş olması maçın ilk yarısıdır. İkinci yarı sonucu 2015 Haziran’da belli olacaktır.

CHP’nin kendi %25’lik tabanının dışına taşıp da oy oranını %40’lara çıkartma şansı ancak böylelikle olabilir. CHP yönetimi, uzlaşısız ve tek tip vatandaş meraklısı katı laik ve cumhuriyetçi kimlikli bir duruş yerine cumhuriyet değerlerini muhafaza eden ancak çağdaş ve Avrupa normlarında sosyal demokrat kadroları, solcu sağcı demeden partiye kazandırmalı ve bu halka bunu doğru kanallardan anlatmalıdır. Kılıçdaroğlu’nun vizyonu da, isteği de bu yöndedir ve bu yüzden onun partinin başında devam etmesi gerekliliğine inananlardanım.

Sonuç;

Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk CHP’yi herhangi bir ideoloji ile kurmadı. Bu partiyi sadece solcu, sağcı, muhafazakar vs olsun diye de kurmadı. Bu partiyi halkın partisi olsun diye kurdu. Bu partiye kimse sadece solcu partisi diyemez, kimse sadece devrimci, sosyalist partisi diyemez. Kimse bu parti sağcı, muhafazakar olmalı da diyemez. Bu parti halkın her kesimini kucaklamak zorunda ve işte tam da bunun için artık gerçek sosyal demokrat kimliğe sahip olmalıdır.

Atatürk’ün bize bıraktığı bulmacanın cevabı Atatürkçülük’tür yani akılcılıktır, bilimselliktir. Solcu değil diye herkesi CHP’den kapı dışarı etmek Atatürkçülük değildir. Solun evrensel insani ve dünyevi değerlerini haykıran kadroları bünyesinde barındıran, sağın da insanların manevi dünyasına dürüstçe ve samimiyetle hitap edebilecek kadrolarını bünyesine kazandıran bir CHP bu ülkenin ihtiyacıdır.

Şu anda partide yaşanan çatışmadan sonra ulusalcılar gibi sekter görüşlere sahip olanların bu savaşı kaybedeceğini ve CHP’nin daha geniş bir tabanla daha güçleneceğini düşünüyorum.

Yoksa, ‘sen oy vermediğin için RTE cumhurbaşkanı oldu ya da sen doğru aday göstermediğin için ben de oy vermedim’ gibi -yumurta mı tavuktan yoksa tavuk mu yumurtadan tarzı- bir paradoksun içinde debelenip duracak bir CHP’nin bu ülkeye hayrı yoktur.

Önemli not: Yukarıda yazdığım ifadelerin hepsi siyaset ile ilgilidir. Ancak geçtiğimiz pazar günü, tüm bu yazılan siyasi görüşlerden bağımsız olarak sadece keyfi bozulmasın diye oy kullanmayan ya da nasılsa RTE kazanacakmış, ben oy vermeyeyim diye düşünen yüzbinlerce tatilci ve sorumsuz insan kendilerinden utanmalıdır. İhsanoğlu’nun adaylığı ile ilgili itirazı veya sıkıntısı olmayan bu ehlikeyif kesimin sandığa gitmemesi maalesef üzerinde önemle durulması gereken çok hayati bir konudur.