EMEĞİN MÜCADELESİ
1 Mayıs 2014 Perşembe
En az bir kere düşmeli çocukken insan,
deli dolu koştururken örneğin,
dizleri kanamalı…
Eline dikeni batmalı uzanmaya çalıştığı bir çiçeğin…
Çamurdan arabalar, masalar sandalyeler yapmalı…
Bir ağaca tırmanmalı, bir arıkta yüzmeye çalışmalı…
Tarlada pamuk çapalamalı ya da ne bileyim ot biçmeli…
İki koyunun ardından koşmalı sıcağın ortasında…
Terleyip, terliyken soğuk su içmeli, hasta olmalı…
Velisinden izin alıp gezmek varken,
inadına okulu kırmalı arkadaşlarıyla…
En az bir kere sarhoş, en az bir gün berduş olmalı…
Bir kere aşık olmalı insan,
aşk acısı yaşamalı…
Eline batanın değil, yüreğine batanın daha çok acıttığının farkına varmalı…
En az bir kere hançerlenmeli sırtından
ve veya yapa yalnız kalmalı…
İhanete uğramalı mesela…
Hayal kırıklığı nedir, bir kez de olsa örneğin,
sapına kadar yaşamalı…
Yenilmeli mesela en umutluyken…
En haklıyken, haksızlığa uğramalı…
Çığlık çığlığa bağırırken,
Kimseler seni nasıl duymaz,
görmeli…
Elinden kayıp gitmeli örneğin,
en değer verdiği şey…
Yitirmenin, çaresiz hüznünü yaşamalı…
Hata yapmalı, yapabilmeli…
Asansörden çıkmak en kolayıdır..
Uzunca bir merdivenin en sonundaysa hedef…
O merdivene, en başından başlayarak çıkmalı…
Her basamağını adımlamalı …
Hazmetmeyi öğrenmeli, sindirmeli,
sindirebilmeli…
Siyah ve beyazdan ibaret olmamalı hayatı…
Hiç göremiyorsa, yaşamın renklerini, siyahın ve beyazın tonlarının farkına varabilmeli…
Bertaraf olmaktan korkmamalı!..
Tarafsızlığın bile bir taraf olduğunun bilincinde olmalı…
İnandığı şeylerin arkasında bir kere bile olsa dik durmalı…
Durmaya çabalamalı…
Elin, kolun, başın, beynin, yüreğin sahibi olmak yetmez, en çok da sağlam bir omurganın sahibi olmalı…
Yalnızca gücü, imkanı, çevresi, şöhreti değil
vicdanı da olmalı…
Hayatta en az bir gün başkası olmalı, olabilmeli…
Madende işçi,
sokakta çöpçü,
tarlada maraba,
fabrikada emekçi,
savaşta çocuk,
isyanda eylemci,
köşe başında simitçi,
yer altında madenci,
hapishanede mahkum gibi hissedebilmeli…
Akriliğin, asitin, tinerin, kömürün, terin, kirin, pasın, biber gazının, barutun ve ölümün keskin, genzi yakan kokusunu duyabilmeli…
Zemheri ayazın ortasında,
mahşeri sıcağın alnında,
bir gökdelen inşaatının üstünde
yerin 50 metre altında,
tarlada, fabrikada, haddehanede
alanlarda, sığınakta,
alın terinin, emek mücadelesinin, çaresizliğin,
hayatta ve ayakta kalma savaşının, insanca yaşamanın, yaşayabilmenin mücadelesini verenlerin yerine koyabilmeli kendini hayatta bir kez…
Hayatta bir kez samimi, anadan üryan insan olabilmenin emeğini vermeli…
Yaşasın 1 Mayıs!..