Korkunun neye faydası yok?
25 Mayıs 2010 Salı
Ötekilerden bahsetmek istiyorum
Ancak yazımda
ötekileri kısaca “Onlar” olarak anmak istiyorum!
Onların mutluluğu benlikleriyle sınırlıdır.
Ne ana, ne yar ne arkadaş
onlar için vazgeçilmez değildir.
Ali menfaatleri uğruna
her şeyi bir çırpıda silip atabilirler.
Bir gün Turgutçu
öteki gün Çillerci
ertesi gün Recepçi olurlar.
Başlarındaki yüzü,
yüreklerindeki onuru
mumla aratacak kadar karanlık ilişkileri
ama benim diyen dahiye
küçük dilini yutturacak kadar
parlak zekaları vardır!
Genelde “bir şekilde kazanan” oldukları için
kaybetme korkusunu çok az yaşarlar
ve bu nedenledir ki hazırlıksızlardır.
Ambele oluverirler.
Ödleri işkembelerine karışır
Farklı tepkileri vardır
birbirine benzemeyen;
Topla tüfekle saldıranını da görürsün,
başını kuma gömüp sözde saklananını da!
Ya çok konuşup
lafla peynir gemisi yürütecek kadar
bön bir inat koyanı da vardır ortaya
ya da dut yemiş bülbül gibi susup
angut gibi kala kalını da!
Korkunun ecele faydası yoktur
Bilemezler!
Ben bilirim mesala!
Ülkemin, bu toprak üstündeki insanlarımın,
ve gençlerin
ve daha hiçbir şeyden haberi olmayan
çocuklarımın ve onların geleceklerinin
korkusu vardı hep başucumda!
O yüzden bilirim korkunun ecele faydası yoktur
Ona alışmak, onla yaşamanın tek çaresidir.
Ve bilmek acı verir bazen insana…
Ama görmemek
daha acıtır insanı
iş işten geçtikten sonra!
İyisi mi hazırlasın kendilerini o kimseler
Her şey doğar,
gelişir
ve yok olup gider
zamanı geldiğinde
teker teker…