Pazar

Haftanın en son günüdür mesela!
Pazara kadar değil
mezara kadar der, sevgililer birbirlerine.
Aşklarının ömrünü çizerler!…
Sonsuzluk biçerler!..

Öğrenciye göre tatil günü olmasına rağmen
en illet gündür!
Ertesi gün okul başlar!

Evde çamaşır makinesinin harala gürele çalıştığı,
milletin sırayla banyo merasimi yaptığı,
yetiştirmen gereken ödevlerin olduğu,
daha yeni başlamış hafta sonu tatilinin bititiği gündür.

Pazartesi sendromu denilen
bir hastalık vardır
ve mütemadiyen Pazar günleri yaşanır!

Memur hem sever hem sevmez Pazar’ı
çoluğu çocuğu alıp pikniğe gideni de var bugün,
evde el ense yapıp televizyon izleyeni de..

Özel sektör çalışanların tek tatil günüdür!
6 güncü oldukları için çalışma mesaisinde,
pazarı dolu dolu yaşarlar!

Kimi için Pazar işten daha zor geçer!
Ev bark temizle, toparla, onarılacaklar seni bekler,
düzenlenecekler,
toparlanacaklar filan!

**

Semt pazarları vardır mesala!
Domatesin, hıyarın fiyatını belirleyenlerin
hayatlarında uğramadıkları,
orta direk ve altının
zorunlu haftalık mesai yaptığı yerlerdir..

**

Bir de ortak Pazar var
Biz beklerken 27 ülkenin girdiği,
50 yıl önce başvurduğumuz,
uğruna nice kültürel değerlerimizden geçtiğimiz,
yüzümüzü yere sürdüğümüz,
kapısında bin takla attığımız,
siyasilerin 70 milyonu pazarlık malı yaptığı,
ipliği çoktan pazara çıkmış olan!

Hani biz girmeden her alanda bize giren
Bir ülkenin haraç mezat satıldığı Pazar!
Adı sonradan değişen hani!
Avrupa Birliği oldu…

50 yıl daha bekleriz biz bu pazarı
Mezara kadar yani!

Bir aşk gibi birileri için bu Pazar
Demokratikleşmemiz de ona bağlı,
ekonomisi güçlü bir ülke olmamız da

Çünkü.
bir halt yiyemeyiz kendi başımıza!
Kendi başımızın etini yeriz o kadar!

Haydi hayırlı pazarlar!