SATIYORUM SATTIM
12 Mart 2011 Cumartesi
Şimdi her odasında eşyalar, mışıl mışıl uyuyan iki çocuk, ağır ağır son hazırlıklarını yapan iki yetişkin olduğuna, bir yuva gibi durduğuna bakmayın bu evin…
Bomboş kacalak odaları birkaç saat sonra…
**
Oysa herkesin umudu gibiydi umudumuz,
bir umut sarılmıştık bu binaya…
İlelebet komşularımız olsun istemiştik, altımızda, üstümüzde ve karşımızda…
Duvarlarına bakmaktan sıkılalım, merdivenlerini çıkmaktan, her gece aynı odada uyuyup, her sabah aynı manzayara uyanmaktan…
Ama yeter ki taşınmayalım..
Bize diretilen belki,
yeni yaşamlara alışmak,
alışkanlıklarımızı unutmak için
aşınmayalım…
**
Gelin görün ki yine taşınıyoruz işte!..
Ama bu kez bizim olanı mecburiyetten bırakarak gerimizde…
**
Utanıyorum…
Söylemeye dilim varmıyor
evimi sattım demeye
Ha tabi ki biliyorum alınır, satılır, yine edinilir birşekilde… Bu utanç verici değil ki!..
Benim için utanç verici kısmı; SATMAK!..
**
Bilen bilir
2004’teki tercihimi…
Şu ana kadar para için ideallerimi satmadım!..
**
Çok satıldım farklı hesaplar uğruna.. Yerim aynıdır oysa yıllardır, gelseniz on yıl sonra yine orada olurum…
Oysa ben satıp gidenlerden hiç olmadım…
**
Dediler ki “Çok eleştiriyorsun iktidarı. Diğerleri gibi ol. Keseriz reklamı”
Ki kestiler gerçekten…
Abonelerini nasıl iptal etilerse bir zamanlar, “mahalle baskısı yok” diye bas bas bağırırken tehditler savurup bazı firmalara, bizlerle alışverişini kestiler…
Ama ben yine ilkelerimi satmadım…
**
Hadi hepsini olmamış kabul ediyorum yukarıdakilerin…
İster becereksizlik,
ister ticaret bilmezlik,
isterse cahillik…
Zorunlu seçenek olarak kondu önümüze…
‘Dün veren, yarın da verir, yenisini ediniriz’ dedim
Evimi sattım
Ama Allah’a çok şükür VATANIMI SATMADIM!..