YOKUM!
23 Ekim 2010 Cumartesi
Sene 1996
Temmuz’un sonu
Belki 10 gün olmuştu…
İzmir’deki taşra masasını aramayalı!
Canım feci şekilde yanıyordu
ama büyük keyif alıyordum…
Gözlerim pırıl pırıl parlıyordu
ama kapatınca başım dönüyordu…
Yüzümde tatlı bir meltemin esintisi
ama içimde fırtınılar kopuyordu…
Farkında değildim…
O esmer, küt saçlı,
bir yanağında gamzesiyle
liseli kız
hayatımın tümüne
ipotek koyuyordu…
İçinde bulunduğum muammayı
daha önceden yaşayanlar
bu duruma
…AŞK!..
diyordu…
Neredesin? diye sordu
taşra masası şefim…
Bulutlardayım!
dedim, sustu…
Böyle başladı
Onunla serüvenim…
O aşk bir evlilik,
O evlilik iki çocuk,
O çocuklar yeni aşklar doğurdu.
ve evliliğimizin 12. yıldönümü bugün
14 yıldır
birlikte ağlayıp
birlikte güldüğüm
birlikte yürüyüp
birlikte düştüğüm
birlikte üretip
birlikte öğüttüğüm
dizlerinde çocukluğumu
kucağında geleceğimi avuttuğum
bazen yaşamı sunup ellerimde altın tepsiyle
bazen yaşamdan soğuttuğum,
ve sıklıkla kalabalıklar arasında
yalnızlığımda unuttuğum
ama inatla
aynı yolda yürüdüğüm
yol arkadaşım
iyi ki varsın!
(12. yıl anısına)
23 Ekim 2010
ÖNEMLİ NOT! Bu arada evlenmeyi düşünen genç çiftler! Sakın bir delilik yapmaya kalkmayın :)))