AKİL ADAMLAR

Son zamanlarda Bayrak krizi, T.C. krizi gündemimizi hayli meşgul etmeye başladı. Özellikle T.C. konusu sosyal paylaşım sitelerinde bile, insanların toplu protestosuna sahne oldu. Milyonlarca insan bu konudaki hassasiyetlerini dile getirdiler.
Hükümet ne kadar gündemi değiştirmeye uğraşsa da, bu kez başarılı olamadı. Çünkü Türk insanı, milli konular ve hassasiyetleri ile oynanmasına müsaade etmeyeceğini deklare eti.
Eli kalem tutan, ama beyinleri küçük bazı insanlar ise, köşelerinde T.C. konusunda yazı yazarken, kaldırılmasını aleni savunamadıkları için “Türkiye Cumhuriyeti’nin açılımı TC mi?” diye, T ve C kelimelerinin arasındaki “nokta” konusunu ele alarak, buradan hareketle Türk insanının sosyal paylaşım sitelerindeki “TC” paylaşımlarını eleştirmeye kalktılar. Oysa, burada önemli olan T.C. kelimesinin yazılışı değil, içerik olarak ele alınmasıdır. Bunu bile istismar eden, Türkiye Cumhuriyeti’nin ekmeğini yiyen bu kalemşörler neyin peşinde hala anlamadım.
Bazıları ise, “T.C. kalkınca, orası başkasının mı olacak?” gibilerinden kısaltmanın önemsiz olduğunu vurgulamaya başladılar. Ama Türk Milleti, T.C. kelimesinin önemini vurgularken, “……. Dairesi, başında müdür olmasa da …. Dairesi değil mi?” diyerek, hassasiyetlerinin önemini vurguladı.
Hal böyle olunca, Milli meselelere duyarlı olan Milletimiz, kararlılığını “uyanarak” göstermeye başladı. Bu siyasi bir konu değil, “var olma, yok olma” meselesi olarak algılanmaya başlandı.
Yine, geçtiğimiz günlerde hükümet tarafından Ege bölgesinde “halkı ikna etmek için” görevlendirilen Akil Adamlar ilimize geldi.
Gittikleri her yerde milletin büyük tepkisi ile karşılaşan, ikna etmek bir kenara, kendi söylemlerini bile eleştiriler karşısında unutan “Akiller”i, Baro başkanlığındaki platform “akil adam” bile saymadı. Yaptığı zehir zemberek basın açıklaması ile adeta milli ruhu canlandıran platformun ardından Cumartesi günü de İşçi partisi, TGB başta olmak üzere duyarlı Denizli halkı protesto ederek konuşturmadı. Bütün şehirlerde olduğu gibi, ilimizde de bazı doğu kökenli yardımlaşma derneklerin başkanları ile vasat bir toplantı yapabilen ve şehit ailelerini ziyaret eden Akiller, “geldikleri gibi gittiler”…
Bayramyeri’ndeki protestoyu “bir avuç İşçi Partili” olarak görmeyin. Oradaki toplulukta bütün kesimlerden insan vardı. Sadece her zaman kendisine bir “önder” arayan insanlar, ilimizde de İşçi Partisi’nin öncü olmasına vesile oldu. Ve bu toplanmanın, ilimizde Kurtuluş Savaşı’nın ateşinin yakıldığı, Müftü Ahmet Hulusi Efendi’nin halka hitap ettiği Bayramyeri’nde olması ise manidardır.
Denizli halkı, T.C.nin kaldırılması, Türk Bayrağı’nın bazı yerlerde açtırılmaması ile başlayan ve Akil İnsanların “ikna” turları ile süren sürecin devam etmesi üzerine; “Bu akil insanların siyasi yönleri, Türkiye gerçeklerinde konumlarının ne oldukları herkes tarafından biliniyor. Bu insanlar 72 milyon insanı ikna etmeye çabalayacaklarına, yandaş oldukları dağdaki 2000 kişiye gitsinler. O zaman meseleler çözülür” diyerek, barış sürecinin zarar vereceğini de ima etmeye başladılar.
Ve sanırım Akiller de; Anadolu’nun; köşe yazılarını yazdıkları gazetelerinin merkezinden, İstanbul’dan ulusal televizyon kanallarında yaptıkları yorumlar gibi olmadığını görmüşlerdir. Türk İnsanının, masa başında yazılan çizilen haber ve köşe yazılarının tam tersi olduğunu idrak etmişlerdir.
Her ne kadar, televizyon kanalları ve ulusal gazeteler vermese de; Anadolu’nun İstanbul’dan göründüğü gibi olmadığını, Türk Milleti’nin yeri ve zamanı geldiğinde olaylara neşter vuracağını öğrenmişlerdir.
Bu milletin, sizce Akil Adamlara ihtiyacı var mıdır?