SENDİKASIZ DENİZLİ
Türkiye’de ‘Tekstilin başkenti’ olarak bilinen, yılda 1.5 milyar dolara yaklaşan tekstil ve konfeksiyon ürünü ihracatı yapılan, 40 bin kişinin çalıştığı Denizli’de 1980’li yılların sonlarında sektörde 4 bin sendikalı işçi çalışırken, bugün sendikalı olarak sadece Tariş’in çırçır işletmesinde mevsiml
/ DENİZLİHABER / 1 Ekim 2011 Cumartesi, 14:27
Denizli’de 1983 yılından sonra hızla büyüyen tekstil sektörü kentin de lokomotifi oldu. Girişimciliğiyle ‘Anadolu Kaplanları’ unvanını alan Denizli, havlu, çarşaf, nevresim ve bornoz üretimindeki kalitesi ve son yıllarda ev tekstilindeki atılımlarıyla büyüdü ve ‘Tekstilin başkenti’ unvanıyla anılır oldu. 1983 yılında sektördeki büyüme sendikaların da Denizli’de büyümelerini sağladı. 1980’li yılların sonlarında Denizli’de sendikalı olarak çalışan tekstil işçisi sayısı 4 bine kadar çıktı. 1990’lı yıllarda küçük düşüşlerle de olsa korunan bu sayı, 5 Nisan kararları ve 2001 krizinden sonra düşmeye başladı.
Tekstil sektöründeki global rekabet ve sendikalarla tekstil işverenleri arasındaki uzlaşmazlıklar da eklenince fabrika sahipleri sendika ve örgütlü işçilere soğuk bakmaya başladı. Bunun sonucu sektörde sendikalı işçi çalıştırmama süreci başladı. Sümerbank Basma Sanayii’nin kapanmasıyla sektörde kamu kurumu niteliğinde kuruluş kalmadı. Tekstil sendikaları örgütlenmek istedikleri işyerlerinde başarısız olurken, sendikaya üye olan işçiler de işlerini kaybetmeye başladı. Tekstil sendikalarına son darbeyi de 2008 yılında başlayan ve etkileri 2009 yılında hissedilen global ekonomik kriz vurdu. İşadamlarının intihar ettiği kentte lokomatif sektör olan tekstil her geçen gün kötüye gitti. Denizli’de tekstil sektöründe sendikalı işçilerin çalıştığı son işyerleri olan DEBA, Göveçlik İplik ve Uspar da kapanınca Denizli’de tekstilde sendikalı işçi kalmadı. Bugün Denizli’de kısa adı TEKSİF olan Türkiye Tekstil Örme ve Giyim Sanayi İşçileri Sendikası’na bağlı Tariş’in Çırçır İşletmesi’nde 6 ay mevsimlik işçi olarak çalışan 34 kişi bulunuyor.
Denizli’de bugün tekstil sektöründe sadece TÜRK-İş’e bağlı TEKSİF faaliyet gösteriyor. 2000’li yıllarda Denizli’de tekstil sektöründe örgütlenmek isteyen DİSK’e bağlı Tekstil İşçileri Sendikası ise örgütlenme çalışmalarında istediği sonucu alamayınca temsilcilik düzeyindeki örgütlenmesini sona erdirdi.
TÜRK-İŞ’e bağlı TEKSİF Denizli Şube Başkanı Recep Oktay, Denizli’de tekstil sektöründe örgütlenmede kara bir tablo görüldüğünü söyledi. 1980’li yılların sonlarında Denizli’de sendikalı 4 bin tekstil işçisi olduğuna dikkati çeken Oktay, şöyle dedi: “Bugün sadece Tariş’in çırçır işletmesinde mevsimlik işçi olarak çalışan 34 kişi sendikalı. Denizli’de tekstil sektöründe işveren dayanışması, işçi dayanışmasından daha fazla. İşveren kara liste yapıyor. Bir fabrikada sendikalı olan işçi işten çıkarılıyorsa başka fabrikalara alınmıyor. Çalışanlar işlerini kaybetmemek için sendikaya üye olmaktan çekiniyor” dedi.