RAMAZAN AYI VE KULLUĞUMUZ…

İbadetler beşerin, ilâhî plâna uygun insan haline gelebilmesi için vâsıtalar, vesileler olarak buyurulmuştur. Bedenin ve ruhun (zihin ve şuurun) iştirakiyle yapılan ibadetler insanı Allah’a yaklaştırmakta, bu yakınlıktan farklı bilgiler, inanç ve ahlâk elde edilmektedir.

Ramazan ayı herkesi ilgilendiren ve etkileyen bir aydır. Birçok güzel iş bu ayda yapılır. Bu yüzden ayların efendisi ve sultanı kabul edilmiştir.

Ramazandan Ramazana oruç tutan, namaz kılan insanlarımızı âdeta paylayan, “Devamlı olmadıkça bu ibadetlerin faydası yok diyen” sözde din öğreticilerine katılmıyorum. Ömründe bir oruç tutan, bir namaz kılan insan bile bunu da yapmayan diğerlerine göre güzel bir şey yapmıştır. Ancak ibadetin dengeli, düzenli, devamlı yapılmasıdır.

Nasıl bedenimiz dengeli ve yeterli beslenmeye muhtaç ise manevî olarak ruhumuz da dengeli ve yeterli ibadete muhtaçtır. Düzensiz ibadet edenler, sık sık perhizi bozan, bir gün spor yapıp beş gün bırakan, bulunca çok yiyip bulamayınca az yiyen insanlara benzerler. Allah Teâlâ ibadetleri, farzından nafilesine öyle düzenlemiştir ki, bunu programı aksatmadan yerine getirenlerin sonuç almaması imkânsızdır.

İçinde yaşadığımız hareketli, gürültülü, maddî âlemi kadar manevî ve ahlâkî âlemi de kirlenmiş dünyada kişinin, tek başına, yalnızca kendi imanından güç alarak kulluk çizgisinden sapmaması veya kulluk vazifelerini aksatmaması âdeta imkânsız hale gelmiştir.

Bu konuda inananların diğerleriyle bir araya gelerek, birliktelikler, dostluk, dayanışma, hayatı paylaşma gibi birliktelikler oluşturarak yardımlaşmaları gerekiyor. Hz. Peygamber’in (s.a.v.) cemâat üzerinde o kadar ısrar etmesini yalnızca “yirmi yedi kat sevap almaya yönelik bir tavsiye” olarak algılamak yanlıştır; o tavsiyenin sebebi, aynı zamanda dini birlikte beraberce yaşayabilmek için zorunlu olmasıdır.

Rabbimiz cümlemizi dengeli ve düzenli bir şekilde ibadetlerini yerine getiren, Ramazan ayından istifade eden kullarından eylesin.

Hayırlı Ramazanlar…
Selam ve dua ile…