O saatleri biz alalım dediler ve…

İyi niyeti sömürmeye dayalı bu sistemde öncelikle vatandaşın tedbiri elden bırakmaması gerekiyor. Alışverişte güven duygusunu sömüren bu kişilere karşı vatandaşın dikkatli olması ve herkese inanmaması mağduriyetleri önleyebilecek tek yöntem. İşte Denizli’de yaşanan gerçek dolandırıcılık hikayelerinden bazıları:

Sıcak bir yaz günüydü öğleden sonraydı. Alışveriş için Bayramyeri’ne gelen Mahmut T, bir arkadaşının lokantasını ziyaret etti. Öğleden sonra olduğu için işleri az olan arkadaşıyla birlikte dükkanın önündeki taburelerde sohbete koyuldular.Tam kahveler içilecekti ki kalabalık bir grup yemek yemek için lokantadan içeri girince, lokantacı arkadaş dükkanına girmek zorunda kaldı.

BOZUK TÜRKÇELİ ALTIN TÜCCARI
Dükkan önündeki taburede tek başına kalan ve kahvesini yudumlamaya devam eden Mahmut’un yanına isminin Orhan olduğunu söyleyen bozuk Türkçeli biri geldi. “Yurtdışından geldim, buralarda Yahudi bir sarraf varmış, adresini bulamadım, telefonu da yok” diyen yabancı yardım istedi. Orhan, Bayramyeri’nde Yahudi bir sarraf olup olmadığını bilmediğin söylese de, yabancı elinde altın saatler olduğunu sarrafa satmak için geldiğini söyledi.

BİZ MÜSLÜMANIZ, BİZE SAT
Bu sırada isminin Hakan olduğunu söyleyen başka birisi kulak misafiri olmuş gibi ikiliye yaklaştı. Hakan, Orhan’ın elindeki saatlerden bir tane örnek istedi, inceledi ve “Müslüman dururken Yahudi’ye mal mı satılırmış, sen bunları bize sat!” dedi.

KANDIRALIM, ALALIM
Bozuk Türkçe ile konuşan Orhan, Yahudi sarrafı bulmak zorunda olduğunu söylese de Hakan, saatlerin kendisine satılması için ısrar ederken Mahmut’a döndü ve “Zaten Türkçeyi bile konuşamıyor, kandırması kolay olur, elindeki saatleri ucuza biz alalım, sonra götürür biz satarız” dedi.

DEVREYE SÖZDE SARRAF GİRDİ
Hakan, hemen Orhan’a dönüp pazarlığa başladı ve hatta cebinden çıkardığı bir miktar parayı uzattı sonra Mahmut’a “Sen de para ver altınları birlikte alalım” dedi. Mahmut hiç tanımadığı kişilerle alışveriş yapıp yapmama konusunda tereddüt yaşarken, elinde altın kutuları olan bir başka kişi üçlüye yaklaşıp saate bakmak istediğini söyledi.

BİRDEN 3 KİŞİ OLDULAR
O kişi, “Benim de aşağıda sarraf dükkanım var, siz almayacaksanız saatleri ben alayım” deyince Mahmut’un saatlerin gerçek altın olduğuna dair hiçbir şüphesi kalmadı. Orhan’ın elinde piyasa değeri 100 bin lira olan altın saatleri 10 bin liraya alabileceğine ikna olan Mahmut pazarlığa katıldı.

BANKADAN 5 BİN LİRA ÇEKTİ
Hakan, yoğun pazarlıklar sonucunda çanta içinde duran saatlerin tamamını 10 bin liraya almaya Orhan’ı ikna etti ve yanında taşıdığı 5 bin lirayı uzattı, aynı miktarı Mahmut’un da vermesini istedi. Yanında o kadar para bulunmayan Mahmut, hemen bankaya gidip 5 bin lira çekti ve Orhan’a verdi. Orhan 10 bin lira ile uzaklaşırken, saatleri 10 bin liraya alan Orhan ve Mahmut herkese eşit şekilde saat düşecek şekilde pay etti.

TELEFON NUMARASI BİLE BIRAKTI
Orhan, hemen gitmesi gerektiğini söyleyip, uydurma bir telefon numarasını kendi numarası gibi Mahmut’a vererek uzaklaştı.

50 BİN LİRA KAZANDIM, DİYE SEVİNDİ
Bir çanta saatle dükkan önünde oturmaya devam eden Mahmut’un yanına lokantacı arkadaşı geldi. Mahmut, arkadaşına olanı biteni anlattı. Lokantacı arkadaşı ile birlikte heyecan içinde sarrafa gidip 50 bin liralık saat satışı yapmayı düşünen Mahmut, sarrafın ‘bunlar sahte’ demesiyle şok oldu.

VE ACI SON
Panik halinde birkaç sarrafa daha saatleri gösteren Mahmut, dolandırıldığını çok geç anladı. Hemen polise başvuran Mahmut, dolandırıcılara kaptırdığı 5 bin lirasından olurken, zanlılar yakalanamadı.