PATRON KİM?

Bugün bir karaağaç gölgesi buldum kendime. Akşamdan kalan yağmurun mis kokusu burnumda hala, ıslak yapraklardan ve topraktan yükselen. Nemli bir rüzgar okşuyor yüzümü hafif hafif. Kuş sesleri arasında incelip giden rüzgar çanları. İçimi müthiş bir sevgi kapladı bir anda, yaratılmış ve var olmuş her şeye. Bugün biraz romantik miyiz ne? Belki de güzel hava ve hoş kokular beni çoktan yüce gönüllü yaptı. Her durumda yaşamı ve olan her şeyi olduğu gibi seviyorum şu anda. Andayım ve huzurdayım çok şükür.

Hal böyle olunca, zihin de dingin, bilinçaltı da. Yani şu anda birisi gözüme doğru top fırlatsa, daha yavaş çalışan zihnim yaklaşan tehlikeyi fark etmeyebilir. Fakat saniyede 20.000.000 çevresel uyarıyı işleyebilen bilinçaltı, aynı saniyede 40 çevresel uyarıyı işleyebilen bilince göre daha hızlı olduğu için, gözümü kırpmamı ve kapatmamı sağlar. En güçlü bilgi işlemci olan bilinçaltı hem çevreyi hem de vücudun içsel farkındalığını gözlemler. Çevreden aldığı ipuçlarını okur ve daha önceden edindiğim, öğrendiğim bilgilerle, davranışları ve duyguları harekete geçirir. Daha önce bu çeşit ortamlarda kendimi iyi ve mutlu hissetmiş olmalıyım ki, bugün çok bir keyifliyim. Bilinçaltımdaki eski kayıtlar yeniden ve bu şekilde buzdağının üzerine çıktı. Toprağın ve çiçeklerin kokusu, kuşların sesi, çimlerin ve ağaçların rengi bilinçaltımda buluştuğunda, güzel ruh halini bulup çıkardı eski kayıtlarımdan.

Bilinç ise özgür iradeye sahip olabilmemizi sağlar. Yani sadece bilinçaltının kurbanları değilizdir. Ancak bilinçaltı her saniye dikkatimizin yoğun olmadığı an itibarıyla bilincimizi ele geçirir. Bilinç zamanda ileri geri gidip gelirken, bilinçaltı an da kalır. Bilinç geçmişte ve gelecekte dolanırken, pişmanlıklar ve korkularla, kaygılarla yaşarken, bilinçaltı an’a göre hareket eder. Bilinç benliğimizi oluşturur. Benlik düşüncelerin sesidir.

Bugüne kadar, doğduğumuz andan itibaren biriktirdiğimiz her şey, gözlemlediğimiz, yaşadığımız, öğrendiğimiz her şey düşünce kalıplarımızı oluşturur. Bütün çevremizden edindiğimiz öğrenilmiş davranışlar ve klişelerimiz, hayallerini kurduğumuz şeyleri başarmamızda karşımıza çıkan en önemli programlanmış bilinçaltı sınırlandırmalarımızdır. Yani biz gelecekle ilgili hayaller kurup, planlar yaparken, bilinçaltı iş başındadır ve başrolü oynayan odur. Patron bilinçaltıdır. Bu bilinçaltı sınırlandırılmalarımız, düşüncelerimizi, davranışlarımızı, duygularımızı, fiziksel ve ruhsal sağlımızı etkiler. Yani düşüncelerimiz bile koşulludur. Önceki bilgi ve deneyimlerin yani koşullanmaların sonucudur. Bellek biriktirir, okur, toplar. Kendi koşullanmalarına, önyargılarına uygun olan belirli zanları biçimlendirir ve sonra iletişimde dili kullanır. Her zaman ve her yerde, her şekilde oyunu yöneten bilinçaltıdır.

Yani bilinçaltı ve zihin belleğin, deneyimlerin, bilgilerin tortusudur ve bu tortulardan konuşur, bu tortulardan yönetir bizi. Bu yüzden en sevdiğimiz ya da sevmediğimiz insanlara dönüşürüz. Bu yüzden öğretmenlerin ve ebeveynlerin rol model olarak duruşları önemlidir. Bu yüzden kınadığımız, eleştirdiğimiz, kritik yaptığımız her şeyi yaşamadan ölmeyiz.

Bütün insanlar hoşgörülü, sevgi ve aşkla dolu huzur ve barış içinde olsaydı, bilinçaltımız aşk ve sevgiyle programlandığı için, aşk ve sevgiyle sınırlandırmalar oluşturacaktı. Terör ve savaş planlayan zihinler, bilinçaltının sınırları ve oyun alanları dışına çıkamayacaktı. Huzurlu ve keyifli bir dünyada, aşk ve sevgiyle yaşıyor olacaktık. Umarım bu bir ütopya değildir ve bu hayalim bir gün gerçek olur…

Güzel olan şey ve ümitlendiğim şey şu ki; Bilgi durağan değildir. Bilgiye çok şey ekleyebiliriz. Bir varlığa “Seni seviyorum” dediğinizde, anımsadığınız bir şey de olsa, o anda ilettiğiniz gerçek bir şey de olsa, depolamaya ve biriktirmeye değer…

Sizi seviyorum…