BENİM HAKKIM YOK MU?

Uzun zamandır nasıl yazayım diye düşünüyordum. Ama bir türlü fırsatım olmuyordu. Türkiye’de son yıllarda çok şey değişti. İnsanların yaşamlarından, siyaset düşüncelerine kadar pek çok alanda değişiklik hayatımıza girdi. Özellikle korku ve yasak zihinlerimizde yeniden şekillendi. Yeniden bütün benliğimizi sardı.

Hatırlarsınız belki, Sağlık Bakanlığı tarafından ulusal televizyonlarımızda “sigara” ile ilgili bazı spotlar yayınlanmakta.

Hani, 45 yaşındaki bir adamın solunum cihazına bağlı yaşaması, yine orta yaşlarda bir kadının sigaradan solunum yetmezliğine düşmesi ve sigara dumanlarından ciğerlerin topladığı katran miktarını gösteren yayınlar  vs.

İşte onlardan bahsediyorum.

Bu Sağlık Bakanlığı’nın kamu spotları yüzünden, bir sigara içen olarak moralim bozuluyor. Ne zaman sigara bırakmaya karar versem, ya da içmemeye özen göstersem; bu spotlardan bir tanesini izlediğimde moralmen çöküyorum ve sigara içiyorum.

Dünya üzerinde yaşayan her insanın “yaşama hakkı” ülkelerin anayasal düzenlemeleri ile teminat altına alınmıştır. Yani, ister sigara içen, ister içmeyen, ister hasta olan, ister hasta olmayan bütün fertlerin yaşamları anayasal haklar içersinde düzenlenmiş ve eşit konuma getirilmiştir.

İnsanların özel durumları haricinde, toplumdaki yaşama hakları eşittir. Adalet, sosyal yaşam, Hürriyet vb. olgular bütün insanları kapsar ve birini diğerinden üstün tutmaz.

Kapalı alanlarda, toplu taşıma otobüslerinde sigara içilmesine getirilen yasaklara hiçbir kimse söz etimi? Bir Allah’ın kulu çıkıp ta, “Ben buna karşıyım” dedi mi?

Neden? Çünkü toplumları ilgilendiren olaylarda, bireylerin ancak uyması zorunludur. Uymayan insanları zaten o toplum dışarı atar.

Ancakkk….

Adalet bakanlığı’nın bu spotları beni rencide ediyor. Sigara içsem de, içmesem de bu tür bazılarını öven, bazılarını yeren spotların yetkili makamlar tarafından ortaya konulması beni rencide ediyor.

Bu ülkede, sigara içmeyenler kadar, bir sigara içen olarak benim de haklarım var. Ve ben, benim gibi sigara içenleri rencide eden, moralleri bozan bu tür yayınların olmasını istemiyorum.

Sigaranın zararlarını anlatan başka yöntemler olabilir. İnsanları rencide etmeden, korkutmadan anlatmanın yolları olmalı. Böylesine iç karartıcı yayınlar ile insanların zaaflarını ortaya koymaya kimsenin hakkı yoktur.

Ben bu spotlardan; “Sigara içen insanlar ikinci sınıf vatandaştır” anlamını çıkarıyorum. Çünkü beni rencide ediyor ve sigara içtiğim için küçültüyor.

“Her şey insan için” diyen bir hükümetin Sağlık Bakanının, insanlara ayrı ayrı gözlerle bakmayacağını biliyorum. O zaman lütfen bu yanlış düzeltilsin.

Bu spotları gören çocuklarımın, “sigara içtiğim için” bana ölecekmişim gibi bakmalarını, acımalarını ve onların gözünde ikinci sınıf bir insanmışım gibi durmamı kimse benden isteyemez! Kimse beni sevdiklerimin gözünde rencide edemez! Bu ülkede benim gibi nice sigara içen ve duygularını dile getiremeyen insanlar var. Bizim haklarımızı kimse elimizden alamaz.

Sağlık Bakanlığı lütfen bu yanlışı düzeltin.

Sigara için insanlara 2. Sınıf insan muamelesi yapmayın.