Kardeşinin şehit olduğunu ispatlamaya çalışıyor

Denizli’de Osman Kol (44), 1.5 yıldır işleri kötü gidince, şehit yakını olarak, Çal Kaymakamlığı Yazı İşleri Müdürlüğü’nü iş başvurusunda bulundu. Müdürlükten kendisine ‘iş istek formu’ verildi. Kol’un, bu formu doldurup getirmesi istendi. Formda istenen evraklardan biri de Osman Kol’un, 36 yıl önce (12.08.1974), Kahramanmaraş Pazarcık İlçesi Karakolu’nda çatışmada şehit düşen ağabeyi Raşit Kol’un şehitlik belgesiydi. Bu belgeyi almak için Çal Askerlik Şubesi’ne daha sonra da İlçe Jandarma Komutanlığı’na giden Osman Kol, askeriyeden böyle bir şehit olmadığı yanıtını aldı. Çal Nüfus Müdürlüğü ve Peynirci Köy Muhtarlığı’na giden Kol, ağabeyinin ise şehit olarak değil de ölü olarak kayıtlara geçtiğini öğrenince şok oldu. Denizli İl Jandarma Komutanlığı’na gelen Kol, burada da kayıtlarda ağabeyinin ne sevkini görebildi ne de şehit olduğunu ispatlayabildi. Kol, Denizli’den bir sonuç çıkartamayınca konuyu Jandarma Genel Komutanlığı’na dilekçe ile başvurmakta buldu. Kol, dilekçe yazarak, ağabeyinin o tarihte şehit düştüğünü ve bunun için şehadet belgesi istedi. Oradan da henüz bir cevap gelmedi. Ancak aile, ağabeyi Raşit Kol’un öldüğü 1974 yılı sonundan bu yana şehitlik 645 TL’lik şehitlik maaşı alıyor.

Peynirci-Denizli arasında, minibüs şoförlüğü yaptığını ve 1.5 yıl önce işleri kötü gittiğini belirten Osman Kol, “Ben 44 yaşındayım. 88 yaşındaki annem Ümmü Kol ve aileme bakıyorum. Bir süre önce işlerim kötü gitti ve ekmeğe muhtaç kaldık. Benden başka çalışan da yok. 36 yıl önce ağabeyimin terhisine 2 ay varken, ağabeyim kaçakçılarla girdiği çatışmada şehit oldu. Ben de şehit yakınlarına bir resmi iş verdiklerini öğrendiğim için resmi bir yer için başvuru yapmak istedim. Çal Kaymakamlığı Yazı İşleri’ne gidip şehit yakını olduğumu ve iş istediğimi söyledim. Onlar da bana bir form verip, ‘doldur gel’ dediler. Ben de ilk olarak, şehit yakını olduğuma ilişkin belge almak için Çal Askerlik Şubesi’ne ve Çal İlçe Jandarma Komutanlığı’na gittim, ancak bana böyle bir kaydın olmadığını, o tarihte bölgede böyle bir şehidin olmadığını söylediler. Ben bir yanlışlık vardır diye, Nüfus Müdürlüğü ve Peynirci Köyü Muhtarlığı’na sordum. Onlar da kayıtlarda ağabeyimin şehit değil, ölü olarak geçtiğini söylediler. Tüylerim diken diken oldu ve şok oldum. Baygınlık geçirecek düzeye geldim. Şaştım kaldım. O tarihte ‘şehidiniz var’ diye askerden ağabeyimin tabutunu, Kahramanmaraş’tan askeriyeden getirdiler. Biz vücudundaki kurşun izini gördük. Sonra köye defnettik. Herkes de şehit olarak biliyor. Bize ölümünün ardından şehitlik maaşı bağladılar. Şehit olmayan bir kişiye şehitlik maaşı mı bağlanır? Parayı çektiğimiz Ziraat Bankası’na kadar gidip sordum. Dökümlerde de şehit maaşı olarak geçiyor. Ben bundan eminim, ancak kayıtlarda böyle bir şey çıkmadı. Demek ki ben işiz olmasaydım ve müracaat yapmasaydım böyle bir şeyi hiç bilmeyecektik. Benim istediğim, sadece namuslu bir işti. Bunları görüp duyunca şok oldum. Bunu aileme anlattım, ailem de şok oldu. Şimdiye kadar şehit ağabeyimiz için hiç ziyaretçi de gelmedi. Ne yapacağımızı bilmiyoruz ve Ankara Jandarma Genel Merkezi’nden cevap bekliyoruz. İş için gittim ama şehit olan ağabeyimin şehitliğini maaş aldığımız halde kanıtlayamıyoruz. 36 yıldır şehit ailesiyiz diye dolaşıyoruz artık kafayı yiyeceğiz” diye dert yandı.

Türkiye Harp Malulü Gaziler Şehit Dul ve Yetimleri Derneği Denizli Şube Başkanı Mehmet Emin Öztürk, 1974 yılı ve öncesi kayıtların kendilerinde bulunmadığını söyleyerek, “Böyle bir şey nasıl olur. O tarihlerde orada kaçakçılıkla ilgili çatışmalar vardı. İlgili kuvvet komutanlıklarından bu bilgiye ulaşabilirler” dedi.