2002’de Denizli’deki Erdoğan, 2015’teki Erdoğan

İlk yakından görmem 2002 seçimlerinden kısa bir süre sonradır.
AKP’nin Genel Başkanı ama milletvekili değildir…
Başbakan değildir…
Çünkü siyasi yasaklıdır!
Bugün Ekonomi Bakanı olan Nihat Zeybekci ise, siyasete ısınma turu atmaktadır.
Recep Tayyip Erdoğan, Ankara medyasını atlatıp Denizli’ye gelmiş…
Zeybekci’nin tekstil fabrikasında, Denizlili sanayici ve işadamlarıyla buluşmuş…
Onları dinlemiş…
Giderken de Denizli’deki yaygın ve yerel medyanın temsilcilerine açıklama yapmış…
Sorularını yanıtlamıştı.
Basma Boya’nın patronu Esat Abi’nin (Sivri), EGS’den dolayı yaşadıklarını öğrenince dönemin Maliye Bakanı Kemal Unakıtan’ı arayıp, “Bu ne ya” tarzında çıkışla sorunun çözümü talimatını vermişti.
O gün gördüğümüz farklı bir siyasetçi profiliydi.

Sonra…
Dönemin CHP lideri Deniz Baykal’ın inisiyatif almasıyla milletvekili seçildi.
Başbakan oldu.
Değişime…
Değiştiğine kitleleri inandırdı.

Zaman geçti.
Ne Erdoğan, o Denizli’de gördüğümüz Erdoğan’dı…
Ne de Türkiye, 1990’ların Türkiye’siydi.
Yerel muhabirleri sabırla dinleyip, sorularına yanıt veren Erdoğan’ın yerini hem iktidar hem muktedir olduğunu sıkça vurgulayan…
“Güç bende” diyen siyasetçi aldı.
Milli görüş gömleğini çıkardığını söyleyen Erdoğan, ne gariptir ki idam cezası olmayan ülkede kefen söylemini en üst perdeye taşıyan oldu.

AKP Genel Başkanı’ydı, Başbakan değildi.
Başbakan oldu.
Geçeceği yollara taşları istediği gibi döşedi.
Artık Cumhurbaşkanı.
Ama yetmiyor.
İddiası Devlet Başkanlığı…
Bunu gerçekleştirmek için meydanlarda.
Oy istiyor…
400 milletvekili istiyor.

Peki, istediğini kim verecek?
Halk…
İsteğine “evet” denilir mi?
Sandıkta göreceğiz…
Ne çıkacağını bugünden kestirmek zor.
Dikkat!
Sessiz…
Sakin…
Suskun…
Halkın emrivakilere…
Ve de parmak sallamalara tepkisi vardır.
Örneğin 12 Eylül’ün kudretli adamı Kenan Evren de, ne Turgut Özal’lı ANAP’ı…
Ne de Necdet Calp’in başında olduğu Halkçı Parti’yi (HP) iktidarda görmek istemiyordu.
Ya?
İşareti Necdet Sunalp’li MDP idi.
İşte o noktada durması gerektiğini söyledi seçmen.
Hazırlattığı anayasaya yüzde 92 ile “evet” diyen millet, bu kez işine karışan Evren’e karşı Özal’ı tercih etti.

Şimdi de Erdoğan işaretler çakıyor.
Önce siyasi iktidarı belirlemek…
Sonra da Ak Saray’ın iktidarını istiyor.
Bu halk gelenekçidir.
Cumhurbaşkanlığı makamı da bu nedenle baş tacıdır.
Ama dedik ya;
Bu millet reyini kime vereceğine karışılmasından pek hazzetmez.