FİLİSTİN’İN ÇOCUKLARI

Bizim çocuklar;
Tank,
Tüfek,
Tabanca,
Ve benzeri oyuncaklarla eğleniyor bir araya geldiklerinde.
Kesmiyor, geçiyor bilgisayar başına internetten savaş oyunlarının en nefes kesenini oynuyorlar.
Yetişkinlerimiz de paintball ile heyecan yaşıyor.

Filistinli çocuklar da;
Tank,
Top,
Uçaksavar,
Roket,
Jetlerin gönderdiği bombalar arasında gerçek savaşı yaşıyor Gazze’de.

Bizim çocuklar, sapanla kuş avlıyor.
Filistinli çocuklar, intifada kullanıyor onu.

Bizim çocuklar, müzik dinliyor.
Filistinli çocuklar; bomba, top ve mermi sesi.

Bizim çocuklar, müzikle hoplayıp zıplıyor.
Filistinli çocuklar, şarapnel parçalarından korunmak için oradan oraya atlıyor.

Bizim çocuklarımız…
En küçük rahatsızlıklarında telaşa kapılıp kamu hastanesine, olmadı özel hastaneye, yine mi olmadı üniversite hastanesine koşuyoruz.
Alternatifimiz bol.
Filistinli çocuk…
Atılan mermi ya da bombardımanda yaralanmış, hastaneye götürüyorlar; doktor ve hemşire yetmiyor.
Boş oda yok.
Yatak yok.
İlaç yok.
Haydi bunların hepsi tamam, bu kez elektrik yok.

Ölüyorlar!
Ehber,
Ebra,
Ebu Cehil,
Ebu Hureyre,
Ebubekir,
Ubeyde,
Efadil,
Ekber,
Emanullah,
Halid,
Hudeybiye,
Kusva,
Kürema,
İzhar…
Ya da değil.
Bilmiyoruz isimlerini.
Bildiğimiz tek şey; savaşın ortasında doğan günahsız çocukların, yine savaşın ve Ortadoğu’nun canavarı İsrail’in kurbanı oldukları.