BİRİSİ BU KADINI SUSTURSUN!

Türkiye’de artık konuşulacak mesele kalmadı. Ne yoksulluk, ne yolsuzluk; ne de açlıktan ölen çocuklar gündeme gelmiyor. Varsa yoksa Kürt açılımı, varsa yoksa PKK’nin tehditleri ve BDP milletvekillerinin söylemleri..

Günlerdir Aysel Tuğluk ismindeki kadın milletvekili adayı, önce “Bize dağı gösteriyorlar” diyerek Yüksek seçim Kurulu’nu tehdit ederek adaylığı konusundaki yasakların kaldırılmasını sağladı. Ardın dan PKK canisinin yaptığı “15 Haziran son gün” açıklamasının öncesini konuştu ve büyük Türk Milleti’ne adeta meydan okudu.

Üç beş kişinin bir araya geldiği toplantılarda salya sümük saldıran bu kadın, AKP’nin açılım süreci doğrultusunda gelinen son noktanın bir ürünüdür. Eğer Açılım olayı olmasaydı, Kandil sakinleri davul zurna ile karşılanmasaydı, Diyarbakır Büyükşehir Belediye Başkanı dahil, bu kudurmuşlar bu kadar rahat rest çekemeyeceklerdi.
Bir zamanlar bebek katilin caninin avukatlığını yapan, PKK yüzünden yargılanan ve hakkında hala açılmış bir sürü dava bulunan bu kadın, kendilerine demokrasi adına; hiçbir kimseye verilmeyen özgürlükleri ve hakları sağlayan AKP’nin iki numaralı adamı Bülent Arınç’a da “yeni bir akıl edin” diyerek cevap verdi. Bizim oralarda bir atasözü vardır,” Köpek bile, yediği çanağını pislemez” diye. Ama bunlar için ne çanak önemli, ne vatan..

Anlayacağınız, partilerine güvenemedikleri için, “temsil ediyoruz” dedikleri Kürt halkından veto yiyeceklerini bildikleri için bağımsız, silahların tehdidi ile insanları korkutarak meclise giriyorlar. Onların bağımsızlık ve demokrasi anlayışı bu. Ve AKP’nin de yaptığı bütün açılımlarla onlara çanak tutmaktadır. 9 yıllık AKP iktidarında “Türküm” diyenler ile kendini “Türk hissedenler” için, yani “Türk Milleti” için değil de, bu kendilerini bile inkar eden insanlar için yaptığı bütün girişimler tehdit ve yandaşların eylemleri ile geri tepti. Bir avuç insan adeta Doğu ve Güneydoğu illerini esir aldı. Önceden “gıkı” bile çıkmayan bu insanlar şu 9 yıl içinde öylesine azdılar ki, kimse susturamıyor.

Şu PKK sempatizanlarının söylediklerini biz söyleseydik, bugün hakkımızda dava açılırdı. Çoğumuz hapislere düşerdik. Ama bunlar azdıkça azıyorlar ve sınır zorluyorlar. Elbette Türk Milleti’nin de sabrının bir sınır vardır.
Kendi ülkesinde azınlık durumuna düşen Türk Milleti, bu fütursuz insanların böylesine konuşmalarını dinlemek, çekmek zorunda mıdır? Elbette değil. Ama, bunları susturacak, yaptıkları eylemleri n hesabını soracak bir iktidar elbet bir gün gelecektir. İşte o zaman, o çok istedikleri dağa bile çıkamadan kalın demir parmaklıkların ardında kendileri söyler, kendileri dinler…

Hatırlar mısınız? 57. Hükümet döneminde TBMM’de hırlamaya çalıştılar da, seslerini kesiverdiler. Kimse de eylem yapmadı, İstanbul’da Molotof kokteyl atılmadı. İnsanlar, hele polislerimiz tekmelenmedi. Bunların güvendikleri kandil canilerinin pili bitmiş, sıfır terör ile şimdiki iktidara devir edilmişti. Ne yazık ki, gelinen nokta hepimizin malumudur. Kan ve göz yaşının sebebi olan bu insanlar, gözlerimizin içine baka baka “Barış, kardeşlik istiyoruz. Kan dökülmesin istiyoruz” diyorlar, ama canilerin ölmemesini isterlerken, şehitlerimizin ardından terörü lanetlemiyorlar bile..
Böyle iki yüzlülük, böyle siyaset, böyle kardeşlik olamaz! Ve bu insanlar, bin yıldır birlikte yaşadığımız, kız alıp verdiğimiz Kürt kökenli vatandaşlar ile aramıza nifak sokuyorlar.

İşte 12 Haziran seçimleri bu açıdan çok önemlidir. İktidar partisi AKP’nin kolladığı bu insanlar, olası bir iktidar değişikliğinde kacak delik arayacaklardır. Gerçi onların gidecekleri yeri var.
Ama bizim Türkiye’mizden başka yerimiz yok..