Türkiye yaşlanıyor

Pamukkale Üniversitesi önemli bir organizasyona imza attı. Bu yıl 10. kez gerçekleştirilen Ulusal Yaşlılık Kongresi’nin teması “Yaşlı bakımı” teması ile düzenlendi.

İki gün süren kongrede 2 konferans düzenlendi, 52 sözel bildiri sunuldu. Kongrenin ilk konferansını “Türkiye’de Gerontoloji: Gerontolojik Bakış ve Bakım” başlığı altında Prof. Dr. İsmail Tufan verdi. Prof. Dr. Ayfer karadakovan tarafından gerçekleştirilen ikinci konferansta ise “Yaşlıda Bakım Yönetimi” konusu ele alındı.

Kongrede sunulan 52 bildiride yaşlıların bakımında karşılaşılan sorunlar, bakım rolü, bakımın getirdiği tükenmişlik, yaşlanma ve bakım eğitimi, kent ve yaşam ortamlarının yaşlıya uygunluğu ile yaşlı bakımı ile ilgili sosyal politikalar tartışıldı.

Özellikle devlet, yerel yönetim ve sivil toplumun sorumluluklarının ele alındığı bildirilerde, bakım sorumluluğunun yalnızca belli miktar bakım parası ödenerek geçiştirilemeyeceği, geçmişteki çabaları ile sistemi bugüne taşıyan yaşlı nüfusun bakım hakkının vazgeçilmez olduğu, yaşam ortamlarının, kentlerin ulaşılabilir ve yaşlıların yaşamlarını bağımsız biçimde sürdürebilecekleri biçimde tasarlanması gerektiği vurgulandı.

Özellikle yaşlının yaşamını aktif ve üretken biçimde sürdürebilmesine yönelik alt yapı ve düzenlemelerin zorunluluğuna dikkat çekilen kongrenin diğer bir önemli noktası da, ilk defa farklı üniversitelerden lisans öğrencilerinin de alanları ile ilgili sunumlar yapmaları oldu. Böylece ülkemizde yaşlılık konusunda yıllardır emek veren deneyimli kadro ile genç kadrolar da bu kongrede buluşmuş oldu.

KALINKARA KONGREYİ DEĞERLENDİRDİ
Başarılı bir şekilde tamamlanan kongrenin ardından değerlendirme yapan Kongre Düzenleme Kurulu Başkanı ve Yaşlı Sorunları Araştırma Derneği Onursal Başkanı Prof. Dr. Velittin Kalınkara, önemli noktalara dikkat çekti.

Yaşlı nüfusun dünyada olduğu gibi Türkiye’de de hızlı biçimde arttığını belirten Kalınkara, yaşlıların sosyal, ekonomik, psikolojik ve fizyolojik sorunlarının giderek ağırlaştığını, bu nedenle yaşlılık konusunun zaman yitirmeden ele alınmasını ve bu konuda uygulanabilir, yaşlıyı önceleyen ulusal politikaların oluşturulması gerektiğini kaydetti.

Kalınkara, “Bilim ve teknolojideki gelişmeler, kırdan kente göçün, kentleşmenin getirdiği değişimler, üretim ilişkileri ve neoliberal politikalar yaşlılığın bir sorun olarak görülmesine yol açıyor. Aile kurumundaki ve toplumsal yapıdaki değişimlerden en çok etkilenen grup yaşlılar. 2023 yılında Türkiye’nin nüfusu yaşlı ülkeler arasında yer alacak” dedi.

10. kongrenin ana temasının “Yaşlı Bakımı” olarak belirlendiğine dikkat çeken Prof. Dr. Velittin Kalınkara, “Günümüzde demografik dönüşüm ile birlikte yaşlanmanın getirdiği sorunlar ve yaşlı bakımı toplumların gündemini meşgul etmeye başlamış, bu konuda özellikle endüstrileşmiş ülkelerde yaşlılara dönük sosyal politikalar ve kentleşme politikaları oluşturulmuştur. Amaç bireylerin kendi yaşam ortamlarında daha uzun süre başkalarına bağımlı olmadan yaşamlarını sürdürebilmelerini sağlamak, yetişemedikleri yerlerde kamu, yerel yönetim ve sivil toplum aracılığı ile gereken desteği vermektir. Zira pek çok insan yaşı ne olursa olsun yaşamını kendi evinde ve yaşam ortamında geçirmek ister. Bugün dünya yaşlı nüfusunun yaklaşık % 40’ı bağımsız olarak yaşamaktadır. Bağımsız yaşama gelişmiş ülkelerde % 75 civarında iken, “sosyal normların yaşlıya çocuklarının bakmasını beklediği” gelişmekte olan ülkelerde bu değer çok düşüktür” diye konuştu.