SAMİMİYETSİZLER

İki haftadır güney sınırımızda olanlar ve bunu bize yansıması konusunda düşündüklerimi ve geleceğimizi ne kadar kötü gördüğümü yazıp duruyorum. Olayların gelişimi düşüncelerimi haklı çıkarıyor. Öyle bir kördüğüme saplandık ki kimin ne dediği, niçin dediği belli değil. Yazının başlığı olayın aktörleri hakkında basın yoluyla kullanabileceğim tek niteleme.

HDP-BDP tezkereye hayır deyip, Kobane’ye müdahale istiyor. Müdahaleden anladıkları yıllarca savaştığımız, halen aktif olarak bizi tehdit eden, PKK-PYD savaşçılarına ağır silah yardımı. Ne PKK, ne Peşmerge övündükleri binlerce silahlı adamı bir terör örgütüne karşı düz ovada harekete geçiremediler. Kolay yolu seçip Türkiye’yi karıştırmayı, bu sayede saflarını sıklaştırmayı ve bağımsızlık yolunda yeni bir merhaleye geçmeyi umuyorlar.

MHP tezkereye evet deyip, Kobane’ye müdahale edilmesin istiyor. Ya tezkereyi okumamışlar, ya da tezkerenin anlamını bilmiyorlar. Gerekçeleri “Askerin elini rahatlatmak için tezkereye onayladık”, sanki yetkili makam asker!Herkese bağırarak haklı politikalarını anlatmaya çalışıyorlar. Biz de inandık!

CHP’ye başlık pek uymuyor. Tezkere görüşmeleri sonrası bir sessizliğe büründüler. Ya ne yapacaklarını bilmiyorlar ya da bildiklerini anlatamıyorlar. Ülkemizin bulunduğu durum “bırakın birbirlerini yesinler” politikasının izleneceği bir durum değil. Aktif olarak sürecin yönlendirilmesi gerekiyor.

AKP baştan beri hem dış politikada hem de iç politikada samimi değil, söyledikleri ile yaptıkları birbirini tutmuyor. Bir yıl önce, bir ay önce, bir gün önce birbirine zıt şeyleri sanki hep aynı şeyi söylüyormuş rahatlığında söylüyorlar. Kişilere bağlı, geleceği belirsiz gizli ajanda uyguluyorlar.
Bu kadar aktörün arasında tek samimi olanlar,acımasız politikacılar veişbirlikçi fanatiklerin yarattığı kaos ortamının acısını çekenler, ölenler.

Yapılacak ilk şey; insan olmanın ilk kuralını uygulamak ve can kaybını durdurmak.

Sonrası?

Sonrasını, samimi insanların sayısı ve olaylara ağırlıklarını koyup koyamayacakları belirleyecek.