GÜÇ ELİNİZDE, PEKİ DERDİNİZ NE ?

GÜÇ ELİNİZDE, PEKİ DERDİNİZ NE !

Başbakan Recep T. Erdoğan ve CHP lideri Kılıçdaroğlu Türkiye’yi adım adım dolaşıyor, karşılıklı atışmalar gerilimi en üst düzeye çıkarıyor; Kılıçdaroğlu “ erkeksen çık karşıma diyor”, Recep T. Erdoğan da soydan ve boydan bahsediyor bir arada işi şerefe getiriyor.

Erdoğan başbakan olduğu için devletin tüm imkanlarını kendine seferber ediyor, Kılıçdaroğlu da çoğu zaman Anadolu Jet’in tarifeli uçağına talim ediyor.

Kılıçdaroğlu bu hafta Van, Batman, Bingöl, Elazığ ve Tunceli’deydi. Deniz Baykal’ın yıllardır görmezden geldiği bu bölgelerde CHP mitingler yaptı. Yaptı ama Bingöl’de yaşanan bir olay tüm durumu özetler gibiydi :

Miting alanının etrafına toplanmış bir avuç provakatör şöyle slogan atıyordu :

– Kahrolsun CHP !
– Bingöl Ovası, Başbakan Yuvası !
– Ya allah bismillah allahü ekber !

Peki sayısal olarak AKP’nin ezici çoğunluğa sahip olduğu bu bölgede hoşgörüsüzlüğün ve hazımsızlığın sebebi neydi? Bir avuç insan neden 1000 kişiyle miting yapan CHP’ye kin ve nefret kusuyordu? Ayrıca güvenlik güçleri büyük bir provasyona da seyirci kalıyorlardı.

Oysa diğer fotoğraf bambaşka. “Hayır” bildirileri dağıtıyor diye Antalya’da gözaltına alınan CHP’nin yöneticileri, üye katılım törenin kalabalığından ürken kaymakam’ın baskısıyla savcı karşısına çıkarılan CHP’li ilçe başkanı, iftarda siyaset yapmayın dedikleri için gençler gözaltına alınıyor.

Demek ki milli gelir artarken hakkaniyet ve ar duygusu orantılı olarak artmıyormuş.

İnsanların tümünün mutlu olduğu ve ürettiklerini hakça paylaştığı bir Türkiye, korku imparatorluğu vesayetiyle kurulamaz. Bu ülkede yaşayan/yaşamış herkes bir şekilde demokrasinin gelişme bedelini ödemiş veya ödemeye devam etmektedir. 1960’da sağ, 1980’de sol, 1997’de diğerlerine daha hafif olarak marjinal sağ (islamcı demiyorum, müslümanlık bir siyasi partiye angaje edilemez) ödemiş, şimdiki süreçte de ulusalcılar ödemektedir.

Rövanşist duyguların sürekli hakim olduğu bir coğrafyada kazanan sadece emperyalistlerdir. Hz. Muhammed’i yol gösterici olarak sahiplenmiş bu insanların ihtiyacı kardeşinin rızkını elinden almak, kavga etmek değil; topraklarından Yunus Emre’leri, Hacı Bektaşi Veli’leri, Mevlana’ları çıkarmanın ayrıcalığını ve mutluğunu yaşamak olmalıdır.