DURUŞ!
7 Aralık 2011 Çarşamba
Bir duruşu olmalı insanın!
Sokak lambaları gibi dimdik!
Işık vermeli dibine ve etrafına..
Yine de ödün vermemeli mum misali kendinden.
“Gurur” sözcüğünü “Onur” ile değiştirmeli lügatinden.
Eğer kuralları hiçe sayıp kuralsız yaşamaksa idol, bir onurunu, bir de şapkasını yanından hiç ayırmamalı insan.
Koltuğunun altına onurunu, başına da şapkasını alıp
“Eyvallah” diyebilmeli gerektiğinde…
**
Adam gibi bu sözcüklerin altındaki imza bir genç kadına ait..
Üstelik 24 yaşında…
Aydın değil…
Yazar değil…
Düşünür değil…
İnsan sadece…
Ve sıfatsız, sıradan…
**
34… 44… 54… 64…
ve hatta bir ayağı çukurda
74lüklere kapak olur diye paylaştım bu sözleri…
**
12 Eylül’ün a sosyalleştirdiği,
80’lerin bencilleştirdiği,
90’ların yüzsüzleştirdiği,
günümüzde hayrete düşüren yağdanlıklarıyla
en başta onurlarını,
ve pek tabii ki vatanlarını
üç kuruşa satabilecek kadar promosyona girebilen,
cuma namazlarında boy gösterip, aynı akşam 70’lik deviren,
konu canım ülkemin tokat gibi yüzümüze çarpan gerçeklerine gelince, kıç çeviren,
tüm kişiliksiz, onursuz ve omurgasız insanlarına zil olsun bu sözler…
**
Etek mi?
Gün gelir elbet, onu da giydirirler…