SAVAŞTA DEĞİL, BABA OCAĞINA DÖNÜŞTE ÖLDÜ

Derviş Yusuf Çobanlar’ın (Orhan Baba); Tavas’ın Aydoğdu Köyü’nden H. Hüseyin oğlu Yusuf Çobanlar olduğu, sandukanın başındaki mezar taşına göre 1870 tarihinde doğduğu ve 1885 tarihinde vefat ettiği belirtilmektedir. Kabrin başı ve ayakucunda orijinal şahideleri mevcut durumdadır. Türbe; Kızılcabölük Kasabası’nın bağarasında, Çatalarmut Mevkii’nde, adıyla müsemma Orhanbaba Camisi bahçesindedir.

Derviş Yusuf Çobanlar’ın; Tavas – Aydoğdu Köyü’nde çobanlıkla geçimini sağlayan Hüseyin Efendi’nin Mehmet, Hüsem, İbrahim, Ahmet, Hüseyin ve Yusuf adındaki altı oğlan, Çapıt Ayşe ve Fatma adındaki iki kız olmak üzere sekiz evladından biri olduğu rivayet edilmektedir.

Aydoğdu Köyü’nde yaşarken askere gittiği, çeşitli cephelerde savaşarak kahramanlıklar gösterdiği, Balkan Harbi’nin bitiminde terhis olduğu anlatılmaktadır. Silah arkadaşları ile birlikte memleketine dönüşünde, Kızılcabölük yakınlarında bir kahvehanede yorgunluk gidermişlerdir. Fakat Derviş Yusuf burada hastalanmış ve hakka yürümüştür.

Silah ve yol arkadaşları, bu kadar badireyi atlattıktan sonra baba ocağına o kadar yakın bir yerde hakkın rahmetine kavuşmasını üzülmüşlerdir. Hiç olmazsa aziz bedenini baba ocağına kavuşturmak için, bir sedyeye koymuşlar, yürümüşler Tavas’a doğru. O sırada Çatalarmut Mevkii’nde, bağ evinde mukim olan bir pir-i fani hatun kişinin rüyasına, Allah dostu ermiş bir kişi girer ve “Sana doğru bir misafir geliyor, kalk ve onu karşıla” diye seslenmiştir.

Hatun kişi, Allah dostunun dediği gibi yola çıkmış ve cenazeyi karşılamıştır. Gördüğü rüyayı, mevtanın yol ve silah arkadaşlarına anlatmıştır. Pir-i fani hatun kişinin samimiyetine ve görülen rüyanın rahmani olduğuna kanaat getiren arkadaşları, hatun kişinin bahçesine, bugünkü yere defnetmişlerdir. O günden beri kahraman gazi, bu küçük türbede yatmaktadır. Yoldan geçenler ve camide namaz kılanlar bir fatiha, üç ihlas suresini okuyarak Derviş Yusuf Çobanlar’ın aziz ruhuna hediye etmektedirler.