Türbenin hizmetkarı oldu

Derviş Ali Kâhya, 1800’lü yıllarda, Denizli’nin Kayalık Mahallesi’nde yaşamış, Kaplanlar Camisi’nde imamlık yapmış, türbesindeki kitabesine göre de 1872 yılında hakkın rahmetine kavuşmuş bir zat-ı muhteremdir.

İlbadı Mezarlığı içinde, belediye zabıta kulübesinin yanında, yüksek kavak ağacının altında olan türbesi daha önce kerpiçten yapılmıştır. 1960’lı yıllarda onarım ve tamirat gören türbe; dıştan dışa 520 x 620 santimetre ölçülerinde, dikdörtgen planlı, ahşap beşik çatılı, marsilya kiremidi örtülü, sergili, mimari ve sanatsal özelliği olmayan basit bir yapı niteliğindedir.

Rivayet odur ki; alkolü bırakmak isteyen bir sarhoş, türbeye gelmiş Ali Kâhya Efendi’ye şahit tutarak “Bir daha içki içmeyeceğine dair” yemin etmiştir. Ettiği yeminin üzerinden günler geçmiş, yeminini unutmuş ya da yeminini tutmamıştır.

Yeniden içki içmeye başlamıştır. İçki içtiği bir günün gecesinde Ali Kâhya Efendi rüyasına girmiş ve “Sen, beni şahit tuttun, içmeyi bıraktın. Fakat yeminini tutmadın ve yeniden içmeye başladın, ben de senin şahitliğinden düştüm, yeminin kefaretini ödemelisin” diye seslenmiştir.

Sarhoş gereğini yapmayınca Ali Kâhya Efendi birkaç gece daha aynı şekilde rüyasına girmeye devam etmiştir. Bakmış; Ali Kâhya Efendi’den kurtuluş yoktur. Sarhoş bir gün gelmiş, türbede kurban kesmiş ve yemininin kefaretini ödemiştir. Kurbanı kestiği günün gecesinde, sıcak bir tebessümle birlikte, nur deryası içerisinde görünen Ali Kâhya Efendi, rüyasında yeniden sarhoş adama ziyaret etmiş ve “Tutmayacağın veya tutamayacağın sözler verme evladım” demiş ve kaybolmuştur.

O günden sonra sarhoş adam Ali Kâhya Efendi’nin türbesinin hizmetkârı olmuştur. Her gün türbeyi ziyaret ederek, Ali Kâhya Efendi’ye dualar ederek ömrünü geçirmiştir.