Dip Boyası Gelmiş Çakma Sarışınlar

Bu başlığa kızanlar olabilir… Hani bir şarkı var. Neler oluyor bize, bize neler oluyor? Diye. Türk toplumu olarak bize neler olduğunu anlamaya çalışıyorum.

Herkes bir dönüşüm, değişim merakında. Güzel ahlak, yalan söylememe, çalışmadan kazanmama özelliklerimizi kaybetmeye başladık. Bu güzel özellikler sadece dillerde ve kitaplarda kaldı. Öğretmen olarak yapılması ve yapılmaması gerekenleri anlattık da uygulamada mı aksadık acaba diye düşünüyorum.

Anne-babalar: “Yalan söyleme doğru, dürüst insan ol” dediler de uygulamada mı eksik kaldılar acaba? Esmerlerde sarışın olma, sarışınlarda esmer olma isteği uyanıyor hep. Ama hep eksik kalıyor bir şeyler…

Ne sarışınlık, ne esmerlik kalıcı oluyor. Zamanlamadaki eksiklik yüzünden sarışınlar da esmerler de dip boyası gelmiş çakma sarışın, dip boyası gelmiş çakma esmer oluyorlar. Ne göründüğümüz gibi olabiliyoruz ne de olduğumuz gibi görünebiliyoruz. Hep ters köşede kalıyoruz. Bu durum, penaltı kurtaramayan kaleci örneğini hatırlattı. Madencilerin davranışları bize çok güzel insanlık dersleri verdi.

Tabi anlayana, anlayabilene. Hep düşünürüm, dışarıdan nasıl görünüyoruz acaba diye. Anladığım kadarıyla dışarıya verdiğimiz görüntü de hiç hoş değil. Bu günlerde hiçbir ülkeden övgü almadığımızı, sürekli olarak eleştirildiğimizi görüyorum. Dilerim kurtuluruz bu durumdan en kısa sürede… Millet olarak kendimizi toparlamamız gerek.

Yalan, iki yüzlülük, çalışmadan kazanma, olduğumuz gibi görünmeme özelliklerimizi bir an önce bırakmalı, dünyadaki, belki de uzaydaki kötü görüntümüzden sıyrılmalıyız. İyileri doğruları örnek alıp yalancıları, kötüleri kınamalı, cezalandırmalı özümüze dönmeliyiz.