MADENDE DE EĞİTİM ŞART DEĞİL Mİ?

Milletleri millet yapan güçlerden en önemlisi tasada kıvançta birlik duygusudur. Aslında insanı insan yapan duygu da diyebiliriz buna. Millet olarak Soma’daki maden ocağının içindeki yangını içimizde hissediyoruz ve bizim de içimiz yanıyor. Milletin gösterdiği bu duyarlılığı medyada tam olarak göremiyoruz. Bu duyarsızlığı biz her acılı günümüzde görüyoruz maalesef. Uyanıp haberciliklerini hatırlamaları zaman alıyor.

Arama kurtarma ekiplerinin çabalarını tv haberlerinden görüyoruz. Eğitimin burada da öne geçtiğini görüyoruz. Neyin ne zaman nasıl yapılacağı konusunda iyi eğitim yoksa iyi sonuçlara da ulaşamayız. Dileyelim doğru eğitimle doğru olanlar yapılmış olsun. İşçilere ve ustalara kaza anında ne yapacakları konusunda iyi eğitimin verildiğine de inanabilsek keşke. Şu anda madenden çıkan bir işçi yanlış yola giden arkadaşlarını uyardığını, onların yanlış yöne gidince nasıl öldüklerini anlatıyor. Bu anlatılanlar da bize el yordamıyla yapılan işlerin ne kadar tehlikeli olduğunu gösteriyor. İnanıyorum ki madene ilk inen işçilere can güvenliği ile ilgili bir eğitim veriliyordur. Ama bunun ne kadar ciddi yapıldığı konusunda şüphelerim var. Acımız büyük. Bu acıyı herkesin derinden duyduğuna inanıyorum. Bu cacıyla yapılan açıklamalar da doğrudur. Doğru olmayan, bir süre sonra bu acıların unutulması, alınması gereken tedbirlerin ihmal edilmesidir. Biz bunu hep görüyoruz, hep yaşıyoruz.

“Neler yapmadık şu garip vatan için/ kimimiz öldük, kimimiz nutuk söyledik” diyen şair ne güzel söylemiş duygularını. Bir avuç kömür için yüreğini eline alıp çıkıp çıkamayacağını bilmeden ocağa inen yiğitlere selam olsun. Kara kömür karalara büründürdü insanımızı. İçimizi ısıtan kömürün içimizi nasıl yakabildiğini görüyoruz. Maden ocağının önünde bekleyenlerin tedirginliği, hastane bahçesinde bekleyenlerin tedirginliği, yakınlarını kaybedenlerin çığlıkları yüreğine işlemeli yöneticilerin. Radikal kararlar alıp uygulamalılar. Kapanması gereken ocaklar kapatılmalı. Gerekli sağlık ve güvenlik önlemleri olmadan maden ocağı açılmasına izin verilmemeli. Görevlerini ihmal edenler araştırılıp gerekenler yapılmalı. Ekmeği için madene inip canlarını veren madencilerin ruhları ve yakınlarının gönülleri belki o zaman biraz rahatlar. Kader teranesi ile insanlar avutulmamalı artık. Kaderini kendileri tayin edebiliyor insanlar gerekli güvenlik önlemlerini alarak.

Sözün kısası her konuda eğitim öne geçiyor. Bu gün yaşadığımız acının sebebi eğitim eksikliğidir. Paragöz patronlara bir şey yapamayan devlet görevlilerinin kabahati yadsınamaz. Acil tedbirler alınmalı eğitim öne geçirilmelidir.