MEDYA SAÇILIMI
22 Ekim 2009 Perşembe
Kokuşmuş ulusalların nasıl yayın yaptıkları ortada…
Bu deryada tek bir sığınacak liman kaldı, o da bildiğin, tanıdığın, ‘bizim çocuklar’ o kadar…
Peki sen nerede kaldın?
Paralarıyla, baskılarıyla pek çoklarını şarlatana, pek çoklarını emir erine, pek çoklarını kalem bezirgânlarına çevirdiler çoktan…
Kendilerinden olanları ve olmayanları birbirinden ayırdılar…
Yanlı olanların ellerine katlar, yatlar, otomobiller verdiler… Yüksek maaşlar ve nereden geldiği belli olmayan paralarla alınmış yüksek bütçeli makineler verdiler emirlerine…
Yeni adetleridir ama metresleri bile oldu…
Metreyle alır satar oldular insanları…
Doğru veya gerçek…
Realitede adına ne diyorsanız umurlarında olmadı bu yüksek cirolu kodomanların…
Sadece ezberden okudukları bir tek cümleyi verdiler durmadan haber bültenlerinde…
Oturdukları yerden emir vermeye o kadar alıştılar ki, küstahlıkları gazete sütunlarının ötesine taştı…
Resminizi her gördükleri yerde bastılar küfrü suretinize…
Memleketi düşünenleri, memlekete sahip çıkanları tek tek düşürdüler sütunlarından, ekranlarından…
Yalakalaştırılmış bir hayatın içine çektiler kentliyi ve kenti.
Çok şükür onlardan değiliz…
Çok şükür azınlıktayız…
Çok şükür o takkeli öbeğin içinde olmadık…
Memleketi üç kuruşa satanlardan değiliz…
Üç kuruşa satın alınanlardan asla olmadık zaten…
En sonunda bizim de yediler başımızı usta…
Parayla ve baskıyla yapamadıklarını zamanla yaptılar… Sabırla işlediler kârlı sabıkalarını üzerimize… Önce bizi yan yaptılar, sonra yanlı…
En sonunda yalnız yaptılar…
Peki sen neredeydin kardeşim?
Neden yalnız bıraktınız bizi a dostlarım… Hani bizi bizden başka anlayan yoktu… Hani direnen son kaleydik…
Kale surları gibi olmuyor insanlar… Taştan yaratılmamış çünkü… Yüreği ve sevgisi var…
Namusu var… Şerefi var…
Üç beş şerefsizin kahpe edebiyatına baş kaldıracak şerefi var…
Satana, yıkana, talana ‘dur’ diyecek kadar imanı var…
Var ama tüm bunlar…
Hatırını sormayan dostları var…
Vakit tamamdır… Bu site, bu mücadele yolun sonuna dayanmıştır…
Dost omuz başları kayıp, yar yanağından gayrısını paylaşacak olan tatildedir…
Kalbim;
Satılmış kadar öfkelidir…