KİM DEMİŞ ONU!

Kimdi o “koronadan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak” diyen?
Kimler eskisi gibi olmayacak var mı bir bilen?

Hijyenik sabunlarla köpür köpür yirmi saniye gusl aldırmayı nihayet öğrenebildikleri tertemiz elleriyle çocuklara dokunmaya, tecavüze devam edenler mi?

Kolonyanın seksen derecesine bir anda aşık oluvermiş, “dezenfektan” demeyi öğrenmiş dillerle, sokaktaki açların gözüne baka baka steril yiyecekleri tıkınanlar mı?

Milyon kere dezenfektanla sildiği kola şişesini, 20 kere sabunla çalkalanmış ağzıyla içip, steril arabanın penceresinden yola fırlatanlar mı?

Kim sihirli değnek dokunmuş gibi değişecek kim?

Tüm mikroplardan arınmış elleriyle tuttukları çok antivirüslenmiş kalemlerle, milletin canıyla boğuştuğu dar zamanlarda, kalabilen üç beş yeşilden birini daha geniş geniş imzalarla peşkeş çekenler mi?

Beş para etmez ciğerleri kurtarmak uğruna, kendi ciğerini söndüren sağlık ordusuna hala daha eziyet etmeye devam edenler mi?

Allah’ın akıl başa toplansın, idrak yerini bulsun diye gönderdiği belanın içinde dahi, Allah ile aldatmaya cüret edenler mi, aldatılmaya rıza gösterenler mi?

Efendim, duyamadım kim eskisi gibi olmayacak artık dediniz, kim?

Yüzbinlerin, her gün biner biner virüse kurban gittiği kocaman kirli beyaz ülkelerde, ziftin peki ellerle, gece gibi aydınlık bir adamı sırf geceye benzediğinden sebep, kameraya baka baka öldürenler mi? Yahut bu cinayeti, yerin dibine batası nefretiyle kameraya çekenler mi?

Sırf terk etti karısı, sevgilisi diye
sırf “dövme” dedi diye çocuğu
sırf birileri saldır dedi diye
sırf kul köle olduğundan
sırf yalnız dolmuşa binen kadın diye
sırf canı istiyor diye
sırf imam-cemaat meselesi hala çıkış kapısı diye
sırf yeşili sevdi diye bir genç, bir mayıs günü
öldürmeyi kendinde hak görenler mi eskisi gibi olmayacak?

Ten rengi
inanç rengi
ruh rengi
aşk rengi
siyaset rengi
sınıf rengi
cinsiyet rengi
uzuv eksikliği rengi
cep rengi farklı diye zulmedenler mi eskisi gibi olmayacak?
Güldürme beni, öldürme beni!
Kötülük alkolizm gibidir. Pişmanlığa yenilir bazen de, ilk bulduğu fırsatta hortlar yeniden.

Ama biz güzel çocuklar ekeceğiz bol bol, güzel insanlar olsunlar diye başka yolu yok!

Güzel insanlar, zaten güzeldirler ki hiç biri, hiçbir zaman değişime ihtiyaç duymayacak.

O güzel insanlar, o güzel atlara binip giderken de bize bıraktıkları, boğazımıza takılan bir yudum şiirden başka ne olacak!

İŞİTİLMEYEN
Yuvarlanarak geçtim buradan:
görmediniz.
Güneş bile yumdu gözlerini
kapattı kulaklarını
işitmedi
sözlerimi.

Yaralanarak geçtim buradan:
sağaltmadınız.
Gök bile örtündü bulutlarını
sakladı yıldızlarını
dinlemedi
umutlarımı.

Yok olarak geçtim buradan:
yaşatmadınız.
Ölüm bile çekti aldı anlarını
tuttu attı anılarımı
dindirmedi
acılarımı.

Oruç ARUOBA (Ö: 31 Mayıs 2020)