ÖĞRETMENEVLERİ

Türkiye 12 eylül 1980 darbesinde çok şeyler kaybetti. Bir çok insan çok sıkıntılı günler yaşadı. Darbeci generalin her sözü kanun yerine geçti. Caddelere, sokaklara, parklara, okullara ve daha bir çok kurumlara darbeci generalin ismi verildi. Darbe sonrası kurulan hükümette bakanların, müsteşarların, genel müdürlerin çoğu askerlerden oluşmuştu.  Devlet başkanı, başbakan ve bakanların çoğu asker kökenli olunca işleri olması gibi yürütme yerine emir komuta zinciri doğrultusunda yürüyordu. Bu durum da ülkenin yönetilmesi ile ilgili ciddi sıkıntılar ortaya çıkarıyordu.

Dönemin Milli eğitim bakanı olan Hasan Sağlam’ da askerdi. Bakanlıktaki bürokratlarda aynı hükümette olduğu gibi emir komuta doğrultusunda önlerine konulan kararlara imza atıyorlardı. Dolayısıyla  eğitim sistemi de ciddi yaralar aldı. Bu arada birkaç iyi çalışma da olmadı değil,

Örneğin; Öğretmenevleri.
Orduevleri örneğini çok iyi bilen bakan Hasan Sağlam öğretmenler ve aileleri için Öğretmenevlerinin açılması talimatı bütün illere verildi. Bazı illerde okulların bir bölümü kullanılarak, sınıflar otel odalarına çevrilerek ilk etapta konaklama yerleri oluşturuldu. Kısa sürede de projeli öğretmenevleri ve lokalleri açıldı.

Doğrusu fena da olmadı.
Öğretmenler başka bir ile gittikleri zaman hangi otele gideyim düşüncesi yerine, gittikleri şehirde doğrudan öğretmenevine güvenerek gidebildiler. Tabi ki her gittiklerinde yeterince yer olmadığı için beklide orada kalamadılar ancak, kendileri ile ilgilenen, güvenebilecekleri milli eğitim personeli ile karşılaştılar. Lokaller ise, öğretmenlerin buluşma, dertleşme yerleri oldu.

Kısacası aksamalar olsa da öğretmenevleri öğretmenler ve yakınları için gönül rahatlığı ile gidilen yerlerdi.

BU uygulama 2013 yılına kadar devam etti.
Ekim 2013 yılında başbakanlık genelgesi ile özetle; öğretmenevlerinde diğer kamu kuruluşlarının personellerinin de kendi personelimiz gibi faydalanabileceği talimatı verildi. Bu durumda zaten öğretmenler için yeterli olmayan kurumlardan öğretmenlerin faydalanma olanakları azaldı.

Artık bu uygulama ile sadece kamuda görevli olanlar değil parasını veren herkes öğretmenevlerinden faydalanmaya başladı.

Burada dikkat çeken husus, ağırlıklı olarak siyasilerin yakın çevrelerinin bu kurumlara öğretmenden daha rahat faydalanmaya başlaması.

Örneğin; Ankara Başkent öğretmenevine giden bir öğretmenin karşılaşacağı yanıt genellikle “yerimiz kalmadı Hocam”. Oysa lobiyi dolaştığınızda öğretmenden başka herkesi orada görürsünüz.

Bu örneği çoğaltmak mümkün. Hangi ilimize giderseniz gidin ne yazık ki benzer manzara ile karşılaşırsınız.

İki hafta önce güney illerimizden birisine üç günlüğüne gitmem gerekiyordu. Önlemimi almak için gidiş tarihimden yaklaşık 10 gün önce o ilin öğretmenevini aradım. Resepsiyondaki personel o tarihlerde yer olmadığını söyledi.

Bunun üzerine kurum müdürü ile iletişime geçip kendimi tanıtıp konuyu anlatınca bir gece için yer verebileceklerini söylediler.

Kısacası bir çok ilimizde aynı sıkıntıyı öğretmenler yaşamaktadır. Oysa, öğretmenevleri işletme yönergesinin 4. Maddesi şöyle der;

Kurumun asıl amacı, EĞİTİM ÇALIŞANLARININ KONAKLAMA İHTİYACINI KARŞILAMAKTIR.

Yine ayni yönergenin 13. Maddesi;
Kurumların hizmet ünitelerinden eğitim çalışanı ve yakınları öncelikli yararlanır.

Ne yazık ki yönergenin bu hükümlerinin gereği gibi uygulandığını söylemek mümkün değil.

Bu konun çözümü de tabiî ki Milli Eğitim bakanlığını görevi.

Sayın Milli Eğitim Bakanının son günlerde öğretmenlerin durumunu iyileştirmeye yönelik yaptıkları çalışmalarda bu konuyu ele almayı düşünüyor mu?

Sayın bakana bir önerim de; herhangi bir ilimizin öğretmenevini arayıp bir öğretmen olarak bir hafta sonrası için yer istese merak ediyorum ne yanıt alacak.

Kısacası;

Öğretmenevleri ÖĞRETMENLERİNDİR.

Bütün eğitim çalışanlarının öncelikli faydalanması gereken bu kurumlara öğretmenlerle beraber sayın bakanın da sahip çıkması gerekir.