KADINSAK KADINIZ

Biz kadınlar, ameliyathanede, adliye koridorlarında, okulda, sahnede, plazada, tarlada, uçak kokpitindeyiz. Biz her yerdeyiz.

Peki, neden kadınlara özgürlük diye bas bas bağırıyoruz?
Neden mi?
Evet, kadın istihdamı önemli ama maalesef hala patronun tacizlerine maruz kalıyoruz. Kapalı giydiğimizde yobaz, açık giydiğimizde yollu oluyoruz.

Makyaj yapıp mutlu olduğumuzda da aranıyoruz.

Geceleri dışarı çıkabiliyoruz ama eve geç saatte dönerken, sırf o saatte dışarda olduğumuz için laf atmayı mübah gören arabalı-arabasız o yaratığın tacizine maruz kalıyoruz. Gece geç saatte dışardaysak, bunu da hak ediyoruz.

Sevmeyi, sevilmeyi seviyoruz ama sevgisine karşılık verilmeyen adam tarafından katlediliyoruz.

13-14 yaşında başımıza iş gelmesin, laf söz olmasın diye evlendiriliyoruz.

Tecavüze uğradığımız adama veriliyoruz.

Evlendirildiğimiz adamdan dayak yiyoruz ve yine katlediliyoruz.

Peki, nasıl mı olmalı?
Kadın istediği gibi olmalı.
İki kat daha güçlü durarak.
Durmadan okuyarak, bilinçlenerek.
Kendi işimizi kendimiz görerek.

Denedim, öğrenci evimde çamaşır makinemi kendim kurdum. Bir erkek pazusuna ihtiyaç duymadan.

Hem maddi, hem manevi özgür olarak. Çalışmalıyız, daha çok çalışmalıyız. Lütfen evde koca parası yemeyi beklemeyin. Hele ki zengin koca hiç beklemeyin.

Karşınızdaki erkek sizi sevmiyor diye ölüp bitmeyin ya da her dediğini yapıp kendinizden ödün vermeyin. Sırf sevgilisi izin vermiyor diye kız arkadaşlarıyla bile buluşamayan birini tanıyorum.

Hayatınızı bir adama adamayın, sadece hayatınızı o adamla birleştirin.

Bu hayatı nasıl yaşamak istiyorsanız öyle yaşayın. Toplum baskısı, kim ne der kaygısıyla ömrünüzü heba etmeyin.

Çocuğunuzu en iyi ve en doğru şekilde eğitin. Koca bir gelecek bizim ellerimizde…