2019’UN MUHASEBESİ
29 Aralık 2019 Pazar
Ömürden geçerken bir yıl daha muhasebede fayda var.
Hem kendimizi, hem çevremizi, hem de ülkemizi.
Yollarımızla, okullarımızla, binalarımızla, camilerimizle çok ama çok geliştik! Her yanımızdan teknoloji akıyor, her tarafımız gelişiyor. Her istediğimiz yere en kısa sürede, en güzel şekilde ulaşıyoruz.
İnsani gelişmişlik endeksimiz nereye gidiyor diye sorarsanız çok da umutlu değilim açıkçası. Ne yapılan yolda yürümesini biliyoruz ne de okulda adam gibi eğitim alıp, eğitim verebiliyoruz. Güzel okullar yapıldıkça eğitim seviyemiz artmıyor maalesef. ‘İnsan’ yetiştirmiyoruz çünkü.
Camilerimiz de öyle. Milyon TL’lik camiler yapıyoruz. Devasa avizeler, en lüks halılar, en kaliteli mermerler falan. Sonra öğle namazına gidiyorsunuz toplam 5 kişi namaz kılıyor! Bırakın öğle namazını artık Cuma namazında bile dolmuyor camilerimiz. İnsan yetiştirmiyoruz çünkü, kalplere dokunmuyoruz.
Yıllar ilerledikçe geliştiğini zanneden insanoğlu her geçen gün kibrin içinde, egosunun içinde boğuluyor. Her geçen gün anlamadan, düşünmeden, tefekkür etmeden yaşayan insanların sayısı giderek artıyor. Dünyanın kendi etrafında döndüğünü düşünen insanlar her geçen gün çoğalıyor.
Geçen günlerini muhasebe etmeden yaşayan insanlar, gelecekle ilgili muhasebeyi yapmayan insanlar çoğalıyor.
Dostunu, arkadaşını, sevdiğini para, pul, makam, siyaset için satanlar çoğalıyor.
Yüreklere bakılmıyor eskisi gibi. İnsanların güzel işlerine, ahlakına, dürüstlüğüne bakılmıyor.
Bana menfaat sağlar mı, bizim partiden mi, bizim cemaatten mi ona bakılıyor.
İnsanlığımızla birlikte dünya ölüyor ama biz yaşıyormuşuz gibi yapmaya devam ediyoruz!
Dünyalık heveslerden uzaklaşarak başlamak lazım bazı şeylere. Hesabınız olmamalı belki de dünyalık çok fazla. 3-5 günlük dünya sonuçta.
Kişisel muhasebeme gelince.
Geçen yıl bu günlerde Kabe’de dünyalık tüm dertlerden uzak, dünyada kalacak dertlerden uzak bir dünyadaydım. Çokça dua etmiştim. Benim sevdiklerimin ve beni sevenlerin duasını kabul et diye. Çok şükür diyorum 1 yılda yaşadıklarımı görünce…
Çok sevdiğim insanları kaybettim bu yıl. Fahri Can kardeşimi, Feyyaz amcamı… Yerleri doldurulamayacak kadar değerlilerdi benim için. Düşünürken her ikisini, ölüm gerçeğiyle yüzleşip, dünyada kalacak dertlerden uzak kalmaya çalışıyorum. Ölüm ibret almamız için değil mi zaten!
2019’da yaptığım hataları önümüzdeki yılda yapmamak için tüm gayretim. Daha iyi insan olabilirsem, daha fazla kişinin kalbine girebilirsem ve daha fazla kişinin dünyasını güzelleştirebilirsem bahtiyar olacağım.
Herkesin yeni yılını kutluyorum. Sağlık, huzur, mutluluk hepimizin olsun…