İSMET (YILMAZ) ÖZDİL!

Yok aslında birbirlerinden farkları.

Biri dini kullanıyor tıpkı Emeviler gibi, Muaviye gibi. Hadis bile uyduruyordu o dönemki muktedirler. Düşünün ki Hz. Hüseyin’i katleden Yezid’i öven hadisler olduğuna inandırmaya çalıştılar!

Sivas’ta konuşan Milli Savunma Eski Bakanı İsmet Yılmaz partisinden aday olan şahsa oy verenlerin kıyamet günü kurtuluş belgesi alacağını ilan etti. Mesela o adaya oy veriyorsunuz ve mahşerde beraat belgeniz hazır. Altında da ‘Falan adaya oy verdiğiniz için bu belgeyi almaya hak kazanmıştır’ yazıyor! Buna inanmamızı bekliyorlar ve inananlar olduğunu biliyorlar!

Diyelim ki oy vermediniz! Şimdiden geçmiş olsun. Bu önemli belgeyi alamayacaksınız. Ya da Sivas’ta değil de Denizli’de oy veriyorsunuz. Yine o belgeden yok. Hepimize geçmiş olsun!!

Bir belediye başkanlığını kazanmak için güzel dinimizi böylesine sömürmeye ne gerek var Allah aşkına. Altı üstü bir belediyeyi alacak ve o memleketi yöneteceksiniz yahu. Yollarını yapacak, insanına daha güzel bir hayat sunmaya çalışacaksınız. Allah razı olsun. Ama senin partinden aday olana oy vermekle kıyamet gününün ne gibi bir alakası var. Karşındaki adaylar Müslüman değil mi? Onlar seçilirse o belde ‘gavur’ beldesi mi olacak!

15 Temmuz belası güzel dinimizi kullananlar yüzünden başımıza gelmedi mi? Hala akıllanmayacak mıyız? Samimi bir Müslüman olarak kendi hayatında ve siyasi hayatında dinimizin ahlak ve güzelliklerini yaşamak, anlatmak varken, kıyamet günü için aklınca belge dağıtmak ne kadar çirkin! Ve bu çirkinliğe susmak…

Bir diğer vaka da Yılmaz Özdil’in ‘Mustafa Kemal’ isimli kitabı.

Baştan söyliyeyim. Kitabı fiyatı ‘normal’ iken alıp bir çırpıda okudum ve çok da beğendim.

Ancak….

Mustafa Kemal isimli kitabı 2 bin 500 TL’ye satmasına elbette edecek iki çift lafım var ama asıl derdim, kitabın bu şekilde satılmasına itiraz edenler ve destekleyenler üzerinden bir ayrıştırma çabası içine girmesi yazarın.

Kitabını bitkiler üzerine, aşk üzerine yazsa ve 10 bin TL’ye satmak istese umrumda olmazdı inanın. Alan razı, satan razı der geçerdim.

Ancak mesele ülkenin kurucu lideri Mustafa Kemal olunca sinmiyor içime bu durum. Mustafa Kemal’in metalaştırılmasını kabul etmek mümkün değil. Oradan gelecek parayla şuradaki okullara kitap göndereceğiz demekle de olmuyor. İnanıyorum ki Atatürk yaşasaydı ve bu durumu görseydi ilk kendisi itiraz ederdi.

Daha vahim olan bu durum üzerinden ‘laik-anti laik’, ‘cumhuriyetçi-karşı devrimci’ gibi ikilikler çıkarılması ve beyinlerdeki bölünmeye bir çizik daha atma çabası. Yetmedi mi aramızdaki bölünmeler, yetmedi mi komşunun komşuya küslüğü. Sofralarımızı mı ayıralım aynı fikirde olmadığımız tüm dostlarımızla. Mustafa Kemal’i sevmek, değerlerine sahip çıkmak ondan nemalanmak anlamına gelmemeli!

Hangi siyasi cenahta olursan ol güzel kardeşim. Yanlış nereden gelirse gelsin sesini çıkar. Vicdanını dinle. Vicdanın seni doğruya ulaştıracak…