Çal’a borcunu öde Türkiyem

Kağnılar un taşıyor. İnsanlar fakir, çoğu aç ama umutlu.

Uşak Cephesi’nde Türk askeri kurtuluş için mücadele ederken, eski Türkçe’de yüksek yer anlamına gelen Çal’ın vatanseverleri boş durmuyor. Yetişkin askerler cephede savaşıyor, yaşlılar ile kadınlar, Çal’ın Değirmenderesi mevkisindeki değirmenlerde evlerinden getirdikleri buğdayları un yaptırıyor ve kağnılarla Uşak cephesindeki Türk askerlerine taşıyor.

Yani, düşman askerinin gölgesinde canlarını hiçe sayıyor Çal’ın vatansever evlatları.

Milli Mücadele ateşinin yandığı 15 Mayıs 1919 tarihi. Çal’da büyük bir miting. Binlerce insan ilçe meydanında toplanır, Müftü Ahmet İzzet Güneri, halkı milli mücadeleye davet eder.

Türk milletinin bağımsızlığını sağlamak için Sivas’ta Mustafa Kemal Atatürk önderliğinde yapılan Sivas Kongresi’ne 38 delege katılır. Bunlardan 2’si Çallıdır.

Çanakkale Savaşı’nda Denizli ilçelerinin arasında en fazla şehidi Çal ilçesi vermiştir.

Yani benim güzel memleketim Çal, Cumhuriyet’in de en önemli kalelerinden biri olmuştur. Cumhuriyet’in temelinde canı var, kanı var, alın teri var, emeği var Çal’ın.

Cumhuriyet’ten sonra da üretmeye devam etti Çal’ın insanları. Okumayı ve okutmayı ihmal etmediler. Bilim insanları yetişti, öğretmenler yetişti, rektörler yetişti, avukatlar, doktorlar, hakimler yetişti Çal Garası’nın topraklarında. Çiftçiler yıllarca üretti, üretmeye devam ediyor.

Cumhuriyet kurulalı, kısa süre sonra 100 yıl olacak. Benim güzel Türkiyem, kuruluşunun temelinde bu kadar emeği olan küçük ama büyük işler başaran Çal’a ne yaptı?
Neredeyse bir hiç!
TOKİ konutları yapıldı, yapılmaya da devam ediyor. Onları da vatandaşlar zaten parasıyla alıyor. Çal’a üvey evlat muamelesi yapılmamalıdır.

Amma siyasetçiler, amma vali, amma Büyükşehir Belediye Başkanı; Çal’a devletin vefa borcunu lütfen ödeyin. Hatta bu yazıyı ya da bu tür talepleri bakanlara, cumhurbaşkanına bile ulaştırın. Allah aşkına bir çivi çakın Çal’a.

Çal’a olan borcunu lütfen öde Türkiyem.