Öldüren aşk

Genç kız annesine sorar:
-“Aşk nedir anneciğim?”
-“Aşk mı? Şey… Aşk şöyle bir şeydir kızım, hani mesela çok zengin ve yakışıklı bir adama rastlarsın, seni Venedik’e götürür, mehtapta gondolla gezersiniz, sonra San Marco meydanında güzel bir restoranda harika bir yemek yersiniz, arkasından en lüks bir otelde sana şahane bir gece yaşatır. Sonra da, ne bileyim işte, sana güzel bir araba alır, bir daire alır, ya da deniz kıyısında sana bir villa satın alır, elmas gerdanlıklar, altın yüzükler hediye eder, mutluluktan uçarsın adeta, işte aşk böyle bir şeydir kızım…”
-“Ama anne, peki o heyecanlar, güzel duygular, kalbin küt küt çarpması, ilk buluşma, ilk öpücük, birlikte bir şeyleri başarma, paylaşım….
Bunlar yok mu?
-“Ha onlar mı? Kızım onlar bedava hatun götürsünler diye komünistlerin uydurmaları, yok öyle bir şey!”

* * *

Denizli’nin Çal ilçesinde yaşanan bir aşkı bayram tadında anlatacağım size…
Ama aşkın sonu hüzünle bitti, benden söylemesi.
Büyük aşkı yaşayan kahramanlarımızın isimlerini yazmayacağım. Zira hanımefendi hala yaşıyor, beyefendi ise rahmetli oldu.
Çok sevmişler birbirlerini. 5 yıl sevdiği kızın aşkıyla yanıp tutuşmuş benim abim. 25 yıl önce çıkmış kız babasının karşısına, “Seviyorum” demiş. Annesini göndermiş, araya tanıdıklar koymuş, baba “Nal” demiş “Mıh” dememiş.
Yıllar geçti. Aşk başlayalı 40 yıl olmuştu. “Hala çok seviyorum. O da evlenmedi, ben de evlenmedim. Bizim kaderimiz böyleymiş” dedi, usulca kulağıma.
“Abi, bu nasıl bir aşk böyle?” diye sordum. Evet, bizimkiler yukarıdaki fıkrada geçtiği gibi komünistçe aşık olmuştu.

* * *

“Pekiyi abi, karşılaştığınız zaman ne yapıyorsunuz?” diye sordum.
Dedi ki; “Babası öldükten sonra yaşlarımız yerine gelmişti. İkimizde olgunduk. Zamanında evlensek torunlarımız bile olacaktı. Onu gördüğümde hala dizlerim titriyor. Bazen selamlaşıyoruz. İkimizin de yüzü kızarıyor. Babasının gönlü olmadığı için benimle evlenmedi ama başkasıyla da evlenmedi. Evde kaldık ikimiz de…
Zaman şunu gösterdi; aşk çok güzel duyguymuş. Eğer evlenseydik bu aşk biter miydi, diye düşünüyorum. Bana bir gün dedi ki; ‘Ölünceye kadar seni seveceğim’. Çok mutlu oldum. Yıllarca birbirimizi düşündük, birbirimizin fotoğraflarıyla avunduk.”
Meğerse benim abimin zamanında mesleği yokmuş, fakirmiş. Kız babası bu nedenle vermemiş kızını. Sonra benim abim çalışmış, didinmiş yıllar sonra durumunu düzeltmiş.
Derken, benim abim siroz olup maalesef geçtiğimiz yıllarda öldü. Kendini alkole vermişti. Ölmeden önce, “Sen ölmezsin” diye takıldım. “Neden?” dedi, “Çünkü aşıksın” dedim.
Bana dedi ki; “Aşık iken ölmek çok güzel evlat.”

* * *

Sevgili okurlarım, sevin ve sevilin. Aşık olmak çok güzel. Memleket aşkı, evlat aşkı, kadın aşkı hiç bitmesin..

Bu yazı ilk kez 31 Temmuz 2020’de yayımlanmıştır.