GELENEKSEL KEŞKEK GÜNÜ (KOCA MEKTEP)

Geçen hafta Denizli Lisesi’nin tarihî binasının orta bahçesinde, ilgili ilgisiz binlerce kişinin katıldığı geleneksel keşkek günü vardı. Denizli Lisesinde okumamış olmama rağmen ben de davetliler arasındaydım. Lisenin mezunları bu güzel geleneği yıllardır sürdürüyorlar ve senede bir eski öğrenciler, eski ve yeni hocalarıyla bir araya gelip, geçmişlerini anıp kutluyorlardı. Bu olayı her yıl gazeteci yazar Rahmetli Gaffar Nemutlu’dan dinler dururduk. Bu defa mezunlar, Denizli Lisesi Mezunlar Dayanışma ve Yaşatma Derneği adıyla bir dernek kumuşlar ve kurumsallaşmışlar. Bu yılki toplantılarının bir amacı da, derneğe üye kaydedip güç birliği sağlayarak, daha güçlü olabilmekti.

Bütün bu girişimlerine rağmen bu defa Denizli Liselileri bu keşkek gününde, pek öyle mutlu görmedim. Herkes dertleniyor ve Koca Mektep’in geleceğinden endişeyle bahsediyorlardı. Hatta dağıtılan bilgi broşüründe durumu uzun uzun anlatmışlar, dertlerine çare arıyorlardı.

Koca Mektep, Balkan Harbi döneminde inşa edilmiş. Hatta seferberlik sırasında askere kabul edilmeyen azınlık gençleri, askerlik hizmeti olarak bu binanın inşaatında çalıştırılmışlar. Orta avludan baktığınızda, üst kattan bahçeye bakan kapıların üstündeki ay yıldızların şekli bile bu gerçeği kanıtlar gibi. Askerî amaçlar için inşa edilen bu bina, Cumhuriyetle birlikte eğitim işlerine ayrılmış ve muallim mektebi olarak kullanılmaya başlanmış. Yıllarca da çevre illerin gençleri için bile hizmet veren bir bölge lisesi olarak görev yapmış.

3 Ayrı Cumhurbaşkanını misafir eden Koca Mektep bugün, Anadolu Lisesi düzeyinde eğitim vermekte ve bu yıl ilk mezunlarını veriyor. Bir zamanlar da, Türkiye çapında başarılara imza atmış olan Koca Mektep, bugün 1400 öğrenciye eğitim vermekte. O kadar ki, Koca Mektep Denizli’nin en önemli caddelerinden birine de ismini vermiş ve yıllarca Lise Caddesi olarak anılmaktadır. Bütün bu ve buna benzer sebeplerle Denizli Lisesi başlı başına bir markadır ve Koca Mektep diye anılan orta avlulu bu bina, güçlü bir tarihî belge gibidir. Bu bina ve adını taşıdığı liseyi unutmak ve unutturmak, kimsenin harcı olamaz ve olmamalıdır.

Keşkek gününde konuşulan tek konu, Koca Mektebin bu binasının, Denizli Belediyesine tahsis edileceği ve Belediye Hizmet binası olarak kullanılacağı konusuydu. Hatta bu karar gerçekleşmiş gibi konuşuluyordu. Bu sebeple binayı baştan aşağı dolaştım. Özellikle üst katların döşemesi ahşap olduğu için, gacur gucur sallanmakta. 1985’li yıllarda önemli bir restorasyon geçiren Koca Mektep binası, aslında Koruma Kurulunca da korunmaya alınmıştır. Bu sebeple binaya herhangi bir müdahale de mümkün değildir. Bugünün anlayışına göre odaların ofis olarak kullanılması nasıl mümkün olacak merak konusudur. Bu düşüncenin gerçekleşeceğine pek ihtimal veremiyorum, çünkü yeni bir belediye için düşünülen binanın projesi yarışma ile yapılmış ve şimdiki Belediye binasının güney bölgesi bu iş için neredeyse hazır hale gelmiş gibidir. Bu işte bir yanlış anlama var gibi geliyor bana. Dilerim öyledir.

Vali Vefki Ertür Kız Meslek Lisesini kaybettiğimiz gibi, Koca Mektep tarihî binasını da kaybetmeyiz diye temenni ederim. Çünkü geçmişimizin bu miraslarını bir daha elde etmek mümkün değildir. İnşallah ilgili kişi ve kurumlar bizlerin bu düşüncesi yüzünden “sen kim oluyorsun” deyip öfkelenip ceza kesmeye kalkışmazlar. İki yıl önce (Kız Meslek Lisesi yıkılmasın, otogar şehrin merkezine yapılmasın) dedik diye, hizmet verdiğimiz Denizli’nin Vakfı Desav’ı yerinden yurdundan etmişlerdi. Bu defa kovulacak bir yer yok da, erenlerin sağı solu olmaz diye söylüyorum. Her söylediğimiz sonuçta, Denizli ve dostluklar içindir.